9w

Wszystkie rodzaje sztuk: muzyka, taniec, dzieła plastyczne i literackie, widowiska teatralne i filmowe rodzą się w wyniku reakcji twórców na rzeczywistość, a będąc artystycznym jej odbiciem, w różnorodny sposób służą ludziom.

Sztuka wychowuje ukazując wartości i cele w życiu, skłania do angażowania się w życie społeczne i polityczne, uwrażliwia na piękno natury, wzrusza, bawi, informuje; czyni piękniejszym człowieka i jego codzienne otoczenie. Tak więc sztuka pełniąc rolę ideową, użytkową i estetyczną, pełni rolę społeczną. Poznanie jej źródeł, charakteru przemian i rozwoju jest konieczne dla pełnego zrozumienia dziejów ludzkich, których część stanowi.

Każda ze sztuk ma właściwy sobie sposób tworzenia dzieł i oddziaływania na odbiorcę. Sztuki plastyczne posługują się dotykalnym tworzywem (materiałem), a ich dzieła są przedmiotami wykonywanymi za pomocą odpowiednich narzędzi. Percepcja (odbiór) dzieł plastycznych odbywa się poprzez zmysł wzroku.

Należy też pamiętać, że sztuki plastyczne współistnieją z innymi dziedzinami sztuki, przenikają się z nimi i wzajemnie warunkują, inspirują też zjawiska z innych dziedzin życia - nauki, techniki, mody, korzystając też z ich osiągnięć.

Pojęcia „sztuka”, „dzieło sztuki” odnoszą się do tych dzieł ludzkich, które odznaczają się biegłą, mistrzowską formą, jednak najgłębszy sens sztuki zdaje się wymykać wszelkim klasyfikacjom.

W niniejszym rozdziale podano uwagi o charakterze pomocniczym. Mają one na celu ułatwienie rozmowy o sztuce, wymianę myśli na jej temat. Terminy, które tam występują są określeniami popularnymi, używanymi do dziś w odniesieniu do sztuki dawnej, lecz wiele z nich traci wyraźnie swą aktualność wobec nowych zjawisk w sztuce. Bowiem i w naszych czasach szuka się nowych definicji właściwych naszym sposobom pojmowania świata i wprowadza nowe podziały dziejów i dzieł sztuki, gdy stare okazują się niewystarczające.

Ogólny orientacyjny podział dziejów sztuki na sztukę prehistoryczną, starożytną, średniowieczną, nowożytną i współczesną zgodny jest z okresami historycznymi i od nich bierze nazwy. Historyczny rozwój sztuki można również omawiać w odniesieniu do jednego kraju, na przykład Egiptu, Grecji, Polski, lub jednego obszaru kulturowego (sztuka Bliskiego Wschodu, Europy, basenu