Internet — podstawowe usługi
polecenia - WUP polecenie
HELO nazwa Przedstawia serwerowi komputer z którego
nadchodzi poczta do wysłania
MAIL PROM: adres Określa hasło użytkownika. Bez wydania tego
... ___. — --polecenia—nie—mamy—dostępu—do—•swejsj-
skrzynki pocztowej
RCPTTO . adres Ustawia adres odbiorcy poczty. Polecenie to
mozg. być użyte wielokrotnie - jeśli przesyłka ma w^du odbiorców.
DATA Przechodzi do trybu odbioru listu. Wszystkie
znaki aż do linii zawierającej jedynie krupkę są przesyłane jako list Jeśli pierwsze linie są w formacie POLE: tekst1, gdzie POLE jest jednym z tekstów Subject, To, Cc, Bcc - to są one traktowane jako fragment nagłówka listu.
QUIT Kończy połączenie z serwerem SMTP
Na każde z poleceń - serwer odpowiada jedną linią tekstu w której znajduje się numer - kod potwierdzenia lub błędu oraz tekst mniej lub bardziej zrozumiały dla człowieka.
Standard MIME jednego użytkownika sieci do drugiego. Narzędzie to, opracowane bardzo dawno (i w USA) ma szereg -ograniczeń: służyć może jedynie do przesyłania tekstów ASCII (znakowych); praktycznie £aS0y system, operacyjny używa innego sposobu kodowania znaków narodowych (Unix - ISO-8859-2, DOS - CP852, Windows - CP1250 i własne standardy MACa i AmigL,.);n nie nadaje się do przesyłania wiadomości multimedialnych (zawierających na przykład glos lub obraz).
Problem jest oczywiście znany od iat i opracowano Mika metod jego rozwiązania. Jednąz nich jest MIME, czyli Multi-purpose Internet Mail Extensions, publicznie dostępny standard pozwalający na przesyłanie tekstów (również zawierających znaki narodowej, plików binarnych i wiadomości multimedialnych pomiędzy komputerami korzystającymi z niego.
Standard MIME pozwala na przesyłanie następujących wiadomości:
- zawierających znaki narodowe,
- zawierających „tekst wzbogacony" (enriched tex), czyli tekst zawierający dodatkowe informacje formatujące pozwalające na wytłuszczanie, centrowanie, itd.
■s: obrazów,
- dźwięków,
- inne rodzaje wiadomości (odpowiednio opakowane),
- pliki binarne (na przykład „ztarowane"),
- pliki Postscriptowe,
- odsyłacze do plików zawartych w archiwach anonymous ftp,
- innych rzeczy.
Standard daje też „standardową" metodę definiowania nowych typów przesyłania wiadomości (trzeba tylko pamiętać, żeby wytłumaczyć odbiorcy jak je przetwarzać - odtwarzać).
Oczywiście, od pewnego czasu, różni dostawcy oprogramowania dostarczają różne pakiety pozwalające na przesyłanie-wiadomości multimedialnych. Niestety pakiety nie zawsze są „kompatybilne" ze sobą, MIME ma za zadanie rozwiązać ten próblem. System został zaprojektowany bardzo starannie, tak-żeby był zgodny z różnymi protokołami przesyłania poczty (SMTP, UUCP, MMDFczy BITNE!).
Nie każdy z programów pocztowych daje jednakowe możliwości nadawania/odbierania przesyłek multimedialnych...
Pewną konkurencję, być może, będzie stanowił standard poczty X.4(H).
Cechy charakterystyczne przesyłki MIME
Każda przesyłka pocztowa składa się z dwu zasadniczych części: nagłówków (coś na kształt „koperty") i treści przesyłki. Nagłówki oddzielone są od treści listu jedną liniąpustąi określają:
-Erom-j----———-------—1.........»«•■> ■
od kogo otrzymano list (zwracam uwagę: po front nie ma dwukropka);
Front:
adres nadawcy (tu jest dwukropek);
Received:
punkty pośrednie (adresy węzłów przez które przesyła przęsła zanim trafiła do celu);
To:
adres odbiorcy listu;
Subject: temat listu;
Datę:
data nadania przesyłki;
Message-LD:
numer identyfikacyjny przesyłki (każda przesyłka powinna mieć unikalny numer identyfikacyjny); Repły-To:
adres, na który należy przesłać odpowiedź na list;
Cc:
adres, na który została wysłana kopia listu;
oraz pewną ilość nagłówków pomocniczych - informacyjnych o mniejszym na ogół znaczeniu. Przesyłki MIME zawierają dodatkowo nagłówek:
Mime-Version: 1.0
który identyfikuje wszystkie takie przesyłki oraz nagłówki określające:
Content-Type:
rodzaj zawartości przesyłki, e
Content-Transfer-Encoding:
sposób jej kodowania,
Content-Lengtlr.
długość przesyłki (nie zawsze występuje),
Content-description:
opis zawartości przesyłki. ’ 1
Wszystkie nagłówki dodawane są do przesyłek automatycznie przez program przygotowywujący list i wszystkie programy uczestniczące w jego przesyłaniu. Niektóre programy pozwalają definiować własne nagłówki i zawartość standardowych.
5. LISTY DYSKUSYJNE
Listy dyskusyjne (UseNet) - Systran dystrybucji poczty elektronicznej w celu wymiany informacji na dany temat Wyróżniamy dwa rodzaje list dyskusyjnych:
Listy adresowe (ang. maiłing lista) - Użytkownicy piszą listy nie do konkretnej osoby lecz do tzw. listserwera, który następnie rozsyła każdy list do wszystkich subskrybentów danej listy. W ten sposób mozhwa jest wymiana poglądów na dany temat między tysiącami użytkowników Internetu. Ze względu na mnogość dziedzin żyda istnieje bardzo wiele list dyskusyjnych, każda ma inny adres siedowy i dotyczy jednej konkretnej dziedziny. W celu uczestniczenia w wymianie listów należy dokonaćsubshrypcji danej listy (zapisania się do listy).
12