ANSI C 3

4 FUNKCJE I STRUKTURA PROGRAMU

zostanie rozwinięte w wiersz printf(^Mx/y^M ” = %g\n’\ x/y);

w którym nastąpi sklejenie napisów, a więc w efekcie otrzymamy printf(”x/y = %g\n”, x/y);

Występujące w aktualnym argumencie wszystkie znaki cudzysłowu ” są zastępowane przez kombinację \”, a wszystkie znaki \ przez kombinację \\, toteż wynik jest po-prawną stałą napisową.

Operator preprocesora ## umożliwia sklejanie argumentów aktualnych podczas rozwijania makra. Jeśli w zastępującym tekście parametr sąsiaduje z operatorem ##,to ten parametr zastępuje się aktualnym argumentem, następnie usuwa operator ## wraz z otaczającymi go białymi znakami, a wynik przegląda ponownie. Oto przykład makra pastę sklejającego swoje dwa argumenty:

#define paste(front, back) front ## back /*sklej początek z końcem */

Wywołanie paste(name, 1) utworzy słowo namel.

Zasady zagnieżdżania operatora ## są tajemnicze; więcej szczegółów na ten tema można znaleźć w dodatku A.

Ćwiczenie 4.14. Napisz definicję makra swap(t,X,y) zamieniającego miejscami wartości argumentów x i y o typach t. (Skorzystaj ze struktury blokowej.)

4.11.3 Kompilacja warunkowa

Procesem tłumaczenia można sterować za pomocą instrukcji warunkowych, które są wykonywane w fazie preprocesora. Tym sposobem fragmenty kodu włącza si( do programu wybiórczo, w zależności od wartości warunków obliczanych podcza kompilacji.    Jl

W wierszu zaczynającym się od #if oblicza się wartość stałego wyrażenia całkowitego (nie może zawierać sizeof, rzutowania ani stałych wyliczeń). Jeśli wyrażenie ma wartość różną od zera, to kolejne wiersze - aż do jednego z wierszy zaczynających się &

#endif, #elif lub #else - są włączane do programu. (Instrukcja preprocesora #elif P

_# «•;

podobna do else if.) Wyrażenie defined(nazwa) w instrukcji #if jest równe 1 > J^⁵' nazwa została uprzednio zdefiniowana za pomocą #define; w przeciwnym przypal ma wartość 0.

Na przykład, aby zapewnić, że zawartość pliku nagłówkowego hdr.h jest wstawia^ do programu źródłowego tylko raz, zawartość tego pliku otacza się wyrażeniami " runkowymi preprocesora:

PREPROCESOR JĘZYKA C

powered by

#if! defined(HDR) #define HDR

Mi siol

/* zawartość pliku hdr.h jest tutaj */

#endif

pierwsze wstawienie pliku hdr.h definiuje nazwę HDR; przy każdej następnej próbie wstawienia tego pliku nazwa HDR jest już zdefiniowana, zawartość pliku jest więc omijana aż do wiersza zawierającego #endif. W podobny sposób można zapobiec wielokrotnemu wstawianiu różnych plików. Jeśli jest on stosowany konsekwentnie, to każdy nagłówek może sam sobie dołączać dowolne inne nagłówki, od których zależy jego zawartość; użytkownik tego nagłówka nie musi już się martwić o wzajemne zależności.

W następującym fragmencie programu sprawdza się wartość nazwy SYSTEM, by zadecydować, którą z wersji nagłówka należy wstawić do programu:

#if SYSTEM == SYSV #define HDR ”sysv.h"

#elif SYSTEM == BSD #define HDR ”bsd.h”

#elif SYSTEM == MSDOS #define HDR ”msdos.h”

#else

#define HDR ”defau!t.h^M #endif

#include HDR

Do sprawdzenia, czy nazwa została uprzednio zdefiniowana, wprowadzono dwie specjalne instrukcje #ifdef oraz #ifndef. Pierwszy z przykładów, korzystający z #if, można więc napisać tak:

#ifndef HDR #define HDR

/* zawartość pliku hdr.h jest tutaj */

#endif

Język ANSI C