ANSI C 3

DODATEK A PRZEWODNIK JĘZYKA C_________

Mechanizm makrodefinicji przydaje się do definiowania „ważnych stałych”, np.

#define TABSIZE 100 int tablefTABSIZEJ;

Wiersz

#define ABSDIFF(a, b) ((a)>(b) ? (a)-(b): (b)-(a))

definiuje makro zwracające wartość absolutną różnicy jego argumentów. W przeciwieństwie do funkcji, która robi to samo, argumenty makra i zwracana wartość mogą być dowolnego typu arytmetycznego lub nawet mogą być wskaźnikami. Jednak argumenty (a te mogą powodować efekty uboczne) są tu obliczane dwa razy - raz przy porównaniu i drugi raz przy produkowaniu wyniku.

Przy definicji

#define tempfile(dir) #dir 7%s”

#

wywołanie tempfile(/usr/tmp) daje w wyniku "/usr/tmp” 7%s”

co następnie zostanie sklejone w jeden napis. Przy definicji #define cat(x, y) x ## y

wywołanie cat(var,123) produkuje leksem var123. Natomiast wynik wywołania cat(cat(1,2),3) jest nieokreślony: obecność operatora ## zapobiega rozwinięciu argumentów wewnętrznego wywołania. Zatem w efekcie powstanie ciąg leksemów

cat ( 1 , 2 )3

w którym leksem )3 (wynik sklejenia ostatniego leksemu pierwszego argumentu z pierwszym leksemem drugiego) jest niepoprawny.

Po wprowadzeniu makra drugiego poziomu #define xcat(x,y) cat(x,y)

wszystko to działa bardziej przyzwoicie: xcat(xcat(1,2), 3) rzeczywiście tworzy leksem 123, ponieważ w samym xcat nie występuje operator ##.

Podobnie ABSDIFF(ABSDIFF(a,b),c) zgodnie z oczekiwaniem tworzy wynik w pełni rozwinięty.

#

A12 PREPROCESOR _

A12.4 Włączanie plików

Wiersz sterujący o postaci # include <nazwa-pliku>

zleca wstawienie w jego miejsce całej zawartości pliku o podanej nazwie. Wśród znaków nazwy pliku nie może wystąpić znak > i znak nowego wiersza, a skutek tej instrukcji jest nieokreślony, jeśli wystąpi któryś ze znaków ”, ’, \ lub para znaków /*. Wskazany plik jest poszukiwany w kilku miejscach zależnych od implementacji.

W przypadku wiersza sterującego o postaci

#    include "nazwa-pliku”

plik jest najpierw poszukiwany w miejscu związanym z oryginalnym plikiem źródłowym (wyrażenie celowo zależne od implementacji), a gdy to się nie powiedzie - w tych samych miejscach, co w poprzednim przypadku. Skutek użycia w nazwie pliku znaków ’, \ oraz pary znaków /* jest nadal nieokreślony, ale znak > jest dozwolony.

Na koniec, w wierszu o postaci

#    include ciąg-leksemów

różnej od obu poprzednich, ciąg leksemów jest rozwijany w zwykły sposób; w wyniku musi powstać jedna z postaci <...> lub która zostanie zinterpretowana tak, jak opisano powyżej.

Włączanie plików za pomocą #include może być zagnieżdżone.

A12.5 Kompilacja warunkowa

Fragmenty programu mogą być kompilowane warunkowo, zgodnie z poniższą schematyczną składnią:

kompilacja-warunkowa:

wiersz-if tekst części-elif część-else_opc #endif

wiersz-if:

#    if wyraienie-stałe

#    ifdef identyfikator

#    ifndef identyfikator

części-elif:

wiersz-elif tekst części-elif_opc

309