a3

£Mgj

-i,    ' i v

:^•v •

>*•. V "•'

JLy>\ ^

'/ i

31?

AS' S*V

.#:>\^<W***, &#&**■

£*>.»& •**.**•**

||jf<$§£    •' ■•^>^isj!^_i -|

■.^    >x**->*.    ł(^'^

^ ^x *

1 ila

\« *.«•»***- ..

•    '. :•    / v \y ^Ń>'^^{; :}    *

■ •    ‘    «>    •:• yv*i

•<_XA>>

'-i;    <v..« •>•*    <*. £®<K C-N-ł-j ifc

< :^ '*'-    '    * i «. «■ '''^>'"5' >    _y "n nJ_ ng ^

■^::    ,_:W:x ’ J |i^>._y<V'.'.> 5«) y*^    *'$>'*. ^ ''Ctt^i

-    <■ ' '*> .«v* _y_    'SN'**.**?^ *^x.sC    |

^r/o l- '■ ^:iMMfj§ ||llifi    I

•*•    *ⁱ-'^/-    >' O ,y'    «    <t»N. •"•»** ?    , «^'v* .    |

•i f - • •./s-.;:>>X:_<ii.'>- .    ś^:.«- .->-» ' vJ.'V-<ł <:<;•    #Ś^' ll|

Fragment dziennika chorego

jąc w każdej chwili poważne trudności (przecież wzrokowo-przestrzenne struktury kory mózgowej zostały uszkodzone!), pisać jednak mógł, chociaż męcząc się, z trudem dobierając słowa i myśli. Ale mógł pisać!

„Doszło'do tego, że mogłem teraz pisać automatycznie, używając krótkich słów, nie zastanawiając się nad tym, co wychodzi spod ołówka, bez możliwości przeczytania tego, co przed chwilą napisałem. Niestety, mój «automat» do czytania nie mógł się włączyć. Patrzę na słowo «zaświadczenie», widzę litery, z których się składa, i na razie niczego nie rozumiem, po prostu patrzę na niezrozumiałe litery, tak jak robi to dziecko nie umiejące czytać. Ale oto powoli coś mi się zaczyna przypominać; patrzę na pierwszą literę z, trwa to jakiś czas, i w rezultacie przypominam ją sobie, następnie przenoszę szybko wzrok na literę a, mija jakiś czas i mówię po cichu za, potem szybko spoglądam na prawo, na literę, ś, czekam... odnajduję właściwą nazwę, patrzę na literę w, po chwili mówię cicho do siebie zaśw, następnie patrzę na literę i, czekam jakiś czas... potem szybko patrzę na literę a... Tymczasem, kiedy patrzyłem na literę o, wypadły z mojego pola widzenia dwie litery, to znaczy w polu widzenia była litera a i z lewej strony jeszcze dwie lub trzy litery, a te trzy pierwsze były już niewidoczne. A dokładniej mówiąc, zamiast nich widzę szarą mgłę z jakimiś migającymi, błyszczącymi kropkami, pasmami i gwiazdkami... I tak litera po literze czytam każde słowo, pomału, sylabizując. Czytanie automatyczne w moim przypadku, niestety, nie jest możliwe”.

I wówczas postanowił pisać swój dziennik, chciał opisać historię swojego zranienia, tę beznadziejną sytuację, w jakiej nagle się znalazł, tę ciężką i upartą walkę o zachowanie siebie, o odzyskanie tego, co utracił, walkę, którą już miał częściowo za sobą. Dziennik swój zatytułował: Znowu walczę!