Baselard to nazwa krótkiego miecza lub puginału, należącego do rzadkiej europejskiej broni białej, która ukształtowała się w połowie XIV w. i przetrwała w różniących się formach do początku XVII w. (bardziej szczegółowo patrz rozdział wprowadzający do katalogu).
Stal, miedź, skóra; kucie; wymiary: długość całkowita 143 cm, długość głowni 110 cm inwentarz nr Z.O. 1566
Pochodzenie: z byłego Arsenału w Carskim Siole Literatura: Lenz 1908, s. 196, nr B.171
Głownia z obustronnym ostrzem, sześcioboczna w przekroju, z szeroką bruzdą na obu płazach, ze znakiem (przypuszczalnie miasta Lucerny) w technice tausiowania miedzią. Rękojeść z długim jelcem. Uchwyt rękojeści pokryty skórą, głowica dyskoidalna.
Stal, drewno, skóra; kucie; wymiary: długość całkowita 105 cm, długość głowni 84 cm Inwentarz nr Z.O. 4549
Pochodzenie: z byłego Arsenału w Carskim Siole Nie publikowany
Głownia z obustronnym ostrzem, z trzema krótkimi rowkami na obu płazach. Rękojeść obciągnięta skórą, jelce czterograniaste, obrócone końcami ku dołowi, głowica trapezowata z wysoką „zawadą".
118