B C strF G (3)

należy wykonywać w miejscu mającym dostateczny przewiew.

Mniej szkodliwe dla zdrowia są karbaminiany używane do opryskiwania tytoniu przeciw mączniakowi rzekomemu (Cynkotox, Zineb, Maneb). Przy użyciu tych środków należy jednak unikać przedostania się pyłu do oczu, ust i nosa, ponieważ może to spowodować zatrucie. Taką ostrożność trzeba zachować przy wysiewie środków do zwalczania szkodników w glebie (Pęd-raczak i inne).

Przy zabiegach, w których używane są wszystkie omawiane środki chemiczne, konieczne jest stosowanie odzieży ochronnej, a przynajmniej odzieży, której nie nosi się stale; po zakończeniu tych prac należy pamiętać o dokładnym oczyszczeniu naczyń, opryskiwacza oraz starannym umyciu twarzy i rąk ciepłą wodą i mydłem.

Zbiór tytoniu

Znajomość objawów właściwej dojrzałości tytoniu i przestrzeganie najodpowiedniejszego terminu zbioru liści ma bardzo duże znaczenie. Jeżeli dopuści się do przejrzenia liści na pniu, traci się nie tylko na wielkości plonu, ale i na jakości surowca. Uzyskuje się wtedy liście lekkie, puste, mające w suszeniu niewłaściwe zabarwienie, a tym samym nadające się tylko do klas niższych. Również liście niedojrzałe nie mają należytej wartości, dają bowiem surowiec zielony, mało treściwy,

0 złych właściwościach smakowych. Liście tytoniu powinny być zrywane w stadium dojrzałości technicznej, gdyż wtedy zawierają one najwięcej pożądanych składników.

Oznaki dojrzałości technicznej zależą od wielu czynników, np. typu gleby, nawożenia, przebiegu pogody itp.

Najbardziej charakterystyczne zewnętrzne objawy technicznej dojrzałości liści są następujące:

— liście odchylają się od łodygi, a blaszka liściowa ma skłonność do zwisania;

— powierzchnia liści traci połysk, staje się matowa

1 lepka;

— blaszka liści staje się pofałdowana; cecha ta w silniejszym stopniu występuje u tytoni ciemnych;

— koniuszek liścia skręca się i zaczyna żółknąć (intensywne żółknięcie, a tym samym brunatnienie i usychanie koniuszka liścia, świadczy o jego przejrzeniu);

■— u tytoni ciemnych tworzą się na powierzchni blaszki liściowej groszkowate, jasne i często wypukłe plamy, najlepiej widoczne pod słońce;

•—• u tytoni papierosowych cała powierzchnia blaszki liścia przybiera odcień seledynowy łub jasnozielony; na stanowiskach mocniejszych lub bogatszych w azot zamiast pojaśnienia całej powierzchni blaszki mogą wystąpić tylko jasne groszki na zielonym tle liścia, podobnie jak na liściach tytoni ciemnych; liście takie będą wymagały umiejętnego i intensywniejszego żółcenia w suszarni.