badanie2

mi są bardzo małe, a siatki wykonane są z drucików o śred-cy 40 -i- 80 mikronów. Przymocowywanie termopar do tak cienkich drucików jest bardzo trudne. Nie można w tym przypadku również pomijać strat na przewodność cieplną. Obliczenie tych strat jest bardzo skomplikowane. Temperatura anod, które mają powierzchnie dość duże, jest do zmierzenia łatwiejsza i pomiary te nie są tak skomplikowane.

Określenie temperatury elektrod metodą pomiaru oporności

Przy stosowaniu tej metody za punkt wyjścia bierzemy właściwości metali do zwiększenia swej oporności elektrycznej przy wzroście temperatury. Określenie temperatury drutów odbywa się za pomocą pomiaru oporności w stanie zimnym oraz gorącym. Oporność w stanie zimnym mierzymy za pomocą zwykłych układów mostkowych. Oporność drutów w stanie gorącym określamy z pomiaru prądu i napięcia na końcach drutów. Aby wyeliminować błąd wynikający z powodu ochłodzenia końców katody, przy pomiarach jej temperatury robimy specjalne odprowadzenia w pewnej odległości od miejsca umocowania katody. Zagadnienie nierównomiernego rozkładu temperatury katod wolframowych względem ich długości jest dość dobrze zbadane i w literaturze są podane odległości, w jakich należy wykonywać wyprowadzenia [3].

Temperaturę drutu określamy z krzywej zależności od temperatury stosunku oporności właściwej w stanie zimnym o₀ i gorącym o_T, tj. z krzywych o_T/o₀ = /(T). Zależności te dla metali trudnotopliwych są dobrze zbadane i dane w tej sprawie znajdują się w odpowiednich publikacjach [3]. Metodą tą często posługujemy się przy określaniu temperatury grzejników w katodach o pośrednim żarzeniu.

Temperaturę rdzenia grzejnika najłatwiej zmierzyć, jeżeli jest on wykonany z czystego wolframu, ponieważ charakterystyki termiczne wolframu są znane. Oporność drutu wolframowego nie zależy od pokrycia go alundem (Ak 0₃). Dla określenia temperatury alundu, który pokrywa przewód wolframowy, trzeba znać wspól-

62