chylenie o pewien kąt proporcjonalny do przyrostu prądu. Przyrząd może być wyskalowany bezpośrednio w wartościach nachylenia. Wady elektrodynamicznego miernika nachylenia wynikają z zasad jego pracy. Dla zbliżenia realnych warunków pomiaru nachylenia do pomiaru nachylenia w pewnym punkcie charakterystyki lampy konieczne jest spełnienie warunku pełnego wychylenia strzałki miernika przy małej wartości prądu zmiennego, równej zaledwie jednemu miliamperowi. Z drugiej strony, aby mierzyć lampę rzeczywiście w statycznych warunkach pracy, oporność cewki przyrządu, która jest włączona do obwodu anodowego, musi być możliwie mała, rzędu 100 H- 120 omów. Dlatego też. mimo że do wytworzenia zmiennego pola magnetycznego w przyrządzie zastosowana jest duża cewka pobierająca moc ponad 10 W, moment obrotowy w przyrządzie jest niewielki.
Jak wiadomo, stałość wskazań wszelkich elektrycznych pomiarowych przyrządów wskazówkowych może być scharakteryzowana przez współczynnik dobroci przyrządu ze wzoru
A = -0A^, (8.18)
q •
gdzie
Mc — moment zwracający w gram-centymetrach, odpowiadający kątowi obrotu ruchomej części przyrządu do końca skali, q — ciężar ruchomej części w gramach.
W elektrodynamicznych miernikach nachylenia ciężar ruchomej części jest równy 4.1 G, a moment zwracający — 0.035 Gem. wówczas A = 0,04, tj. 8 - 10-krotr.ie mniej niż w zwykłych wskazówkowych przyrządach elektrodynamicznych o dużej dobroci.
Mały współczynnik dobroci miernika nachylenia wynika ze specyficznych warunków jego eksploatacji. Stąd też wynikają jego wady. Przyrząd łatwo ulega uszkodzeniu przy przeciążeniu ruchomej cewki prądem anodowym.
Przyrząd jest czuły na wpływ zmiennych, a zwłaszcza stałych pól magnetycznych. Wszystkie wyżej wymienione braki elektrodynamicznego miernika nachylenia spowodowały, iż w chwili obecnej stosuje się go dość rzadko.
112