BAJKI OD ŚW MIKOŁAJA
2

-    Miau, miau, tak? Bzaśmiała się Mama^Weraz to „miau, miau"? A wiesz, że Ola i Zuzia martwiły się o ciebie, mały włóczykiju?!

()kruszek przymilnie otarł się o nogi swojej pank Oj, dobra była ta jego Mama nad/wyczajnfiaBdziewczynki też. Dbały o nij^go, bawiły się z nim piłeczką i sznureczkiem, i kłębkiem włóczki, karmiły smakołykami... Gdzież byłoby mu lepiej?

„Muszę się im odwdzięczyć - postanowił kotek. - Będę dzisiaj w nocy czuwał, żeby fiikt nie przeszkodził Zuzance i Oleńce we śnie".

I zadarłszy ogon do góry, pomaszerował dumnie do pokoiku, gdzie obie jego małe panie leżały okryte kołderkami po same uszy. BHMinu? Bpapytał na wszelki wypadek, ale z obu łóżeczek odpowiedzi ił l.mu h Ikh i rś/.i. Wskoczył więc na łóżko Oli i zwinął się na poduszce koło policzka dziewczynki. Jakież było |ego zdziwienie, kiedy spod kołderki wysunęła się mała rączka i pogłaskaŁfego mięciutkje czarnę-fulerko.

-    Ciiicho, Okruszku - szepnęła mu do ucha Oleńka, a z sąsiedniego łó-żeczka zawtórowała jej ZuzShB

^HMy wcale nie śpimy, my czekamy! i

„Ojejejej - pomyślał Okruszek. - Co ' się tu dzisiaj dzieje? Ni gniewa, że się spóźniłf dziewczynki udają, że chociaż wcale nie śpią...?

Czegoś takiego jeszcze w swoim kocim żyru n ie w i dziali m?!"