bezkręgowce I (3)

Straszka północna

Sympecma braueri, A

Ma ciało długości 40 mm i rozpiętość skrzydeł 40-45 mm. Jest gatunkiem należącym do niezbyt licznej rodziny pałatek <w Polsce 8 gatunków). Sa to delikatne ważki o ciele metalicznie zielonym. Latają dość wolno nad brzegami silnie zarośniętych zbiorników wodnych, a w czasie spoczynku układają skrzydła wzdłuż odwłoka. Ich larwy rozwijają się w wodach stojących, gdzie |x>luja na niewielkich rozmiarów bezkręgowce. Rozwój ważek odbywa się z przeobrażeniem niezupełnym, brak więc stadium poczwarki. W miarę rozwoju, po kilku linieniach, pojawiają im się zawiązki skrzydeł. Rozwój larwalny trwa zwykle kilka miesięcy. W czasie ostatniego linienia ważki przechodzą ze środowiska wodnego (gdzie larwy oddychały powietrzem rozpuszczonym w wodzie za pomocą skrzeli) do środowiska lądowego (dorosłe ważki oddychają powietrzem atmosferycznym za pomocą przetchlinek). Larwy wysuwają się z wody, chwytają łodygę rośliny wodnej, gwałtownymi mchami odwłoka powodują pęknięcie oskórka na grzbiecie i opuszczają wy linkę.

Straszka |>ólnocna jest jedyna ważka spośród gatunków chronionych w Polsce, która zimuje u nas w postaci dorosłej (inne ważki zimują w postaci jaj lub larw zakopanych w mule na dnie zbiorników wodnych). Późna jesienia ważki ukrywają się w różnych zacisznych miejscach (pod liśćmi, w szczelinach kory drzew itp.), a czasami, w środku zimy, przy słonecznej pogodzie, budzą się i przelatują na inne miejsca. Wiosna samice składaja jaja, umieszczając je wewnątrz liści roślin pływających. W czasie składania jaj samice sa przytrzymywane przez samce za przedtułów. Straszki północne występują głównie w Azji Centralnej; w Polsce należa do niezwykłych rzadkości.

Zagnita zielona

Aeshna viridis, B

U tej dość dużej ważki (rozpiętość skrzydeł do 9 cm, długość ciała ok. 7,5 cm) występuje wyraźna różnica w ubarwieniu samców i samic. Samce maja <xkvłok ciemnobrązowy lub czarny z niebieskimi plamkami, samice zaś ciemnobrązowy z plamkami zielonymi. Ważki te potrafią szybko latać i przemieszczać się na dużych przestrzeniach. Po kopulacji, która odbywa się w locie, samice składaja jaja w mięsiste liście osoki aloesowej. Jaja zimują i dopiero na wiosnę wylęgaj.} się z nich larwy. Ich rozwój w wodzie trwa 2-3 lata. Sa one bardzo żarłoczne i atakują nawet małe rybki. Dorosło ważki żyją 2-3 miesiące. Spotykane są od lipc u do września. Ciągłe zmniejszanie się populacji żagnicy zielonej spowodowane jest zanikaniem jej naturalnego środowiska, jakim są niewielkie zbiorniki wodne zarośnięte osoką aloesową (np. zakwaszone torfowiska).

'ifsiOMdS)

11