Przykłady zastosowania warunków równowagi do obliczania i interpretacji obciążeń stawowych.
Częstym urazom ulega lędźwiowy odcinek kręgosłupa. Rys. poniżej przedstawia rozkład sił działających na układ stawowo-kostny kręgosłupa. Obliczymy, jaka siła jest wywierana na tarczę międzykręgową znajdującą się między drugim z trzecim kręgiem lędźwiowym (punkt O).
W poniższych obliczeniach pominięto siły zginaczy tułowia czyli mięśni brzucha. Przy podnoszeniu dowolnego ciężaru mięśnie te pracują zwiększając nacisk na kręgosłup.
Z 11 warunku równowagi otrzy mujemy:
F-5-172-10-48-15-56-28-1000 -15 = 0, F- 5 = 1720 + 720 + 1568 + 15000,
/■••5 = 19008,
I warunek równowagi, i
Ó, można zapisać wc współrzędnych jako
Na podstawie warunku (1):
R„-F- cos 60" = 0, ponieważ cos60°=0,5,
A’, = 38007/ -0,5 = 19000'.
Z warunku (2) otrzymujemy:
Ry - F• sin 60" - 172 - 48- 56 -1000 = 0, ponieważ sin60o--0,8660,
A, = 3291 + 1276 = 4567 » 4500 A'.
Diugość wektora R:
R = Jhx + R2y = Vł900- +45002 = 4884,7 « 4900A'.
Obliczenia wartości siły ściskającej kręgi w przypadku podnoszenia ciężaru 1000 N przy poziomym ustawieniu kręgosłupa da wynik około’ 10 000 N, tj. około 1 tony. Siła ta osiąga ta. wartość nawet przy kątach nachylenia tułowia mniejszych np. 30°, jeśli chcemy ciężar wprawić w ruch, czyli nadać mu przyspieszenie.
9