Galanoboran GaBHe można otrzymać w reakcji H2Ga(n-CI)2GaH2 z Li[BH4] w temperaturze 250K - warunki beztlenowe i bez wilgoci.
W fazie gazowej GaBH6 ma strukturę cząsteczki analogiczną do B2H6 czy Ga2H^ jednakże w fazie stałej tworzy on spiralne łańcuchy
Galanoboran GaBH6 ulega rozkładowi w 343 K :
>. 343K
i reaguje z NH3 z asymetrycznym rozczepieniem cząsteczki:
Chociaż ta reakcja przebiega w niskich temperaturach to produkt jest stabilny dopiero w 298K.
WyWady ■ Piotr Kmrensitein
Wiele reakcji B2H6 obejmuje w trakcie ich przebiegu, tworzenie się BH3, którego jednak nie można wyizolować.
Oszacowana wartość entalpii B2H6 do BH3 wynosi 150 Id mol1.
Używając tej wartości możemy porównać siłą kwasowości Lewisa BH., halogenków boru i BMe3 w odniesieniu do prostych zasad Lewisa jak np. NMe3.
Należy zauważyć, że tylko BH3, tworzy addukty z CO i PF3.
Zarówno CO Jak i PF3 są zdolne do działania zarówno jako:
• donory elektronów (każdy z nich używa wolnej pary elektronowej obecnej na atomie C lub P)
• akceptory elektronów (używając pustych antywiążących orbitali odpowiednio w CO i PF3).
Tworzenie sig OC-BH3 i FjP BH, sugeruje, że BFI3 może również działać podobnie.
jego akceptowalność elektronowa jest łatwo zrozumiana w terminach pustego orbitalu, tzn. B posiada cztery orbitale walencyjne z czego tylko trzy są użyte w tworzeniu wiązania w BH3.
Donacja elektronowa przez cząsteczką BH3 jest przypisywana do hiperkomugacji aria log icznej do tej proponowanej dla gryp metylowych w związkach organicznych.
W pełni zajęty orbital HOMO cząsteczki CO pozwala na zachowanie jej jako donoru elektronów
Symetryczne rozczepienie zachodzi kiedy GaBH6 reaguje np. z NMe3 lub PMe3:
W niskich temperaturach H2Ga(p-CI)2GaH2 może być stosowany jako prekursor Ga2H6 i GaBH6 podczas gdy termiczna dekompozycja H2Ga(p-CI)2GaH2 (w próżni w RT) prowadzi do twórzenia się związku z mieszanym stanem utlenienia
Gał[GaCI3H]‘.
W wyższych temperaturach rozkład zachodzi zgodnie z poniższym równaniem:
WyMady - PK* Kmiensztejn
Wiązanie w adduktach OC-BH3 - czyli BH3 jako akceptor i donor elektronu
H
Orbitale MO cząsteczki CO.
Orbital HOMO posiada w większości charakter węgla; ten orbital molekularny MO jest skierowany na zewnątrz i w pierwszym przybliżeniu możemy powiedzieć, że jest to wolna para elektronowa na atomie węgla.
Cząsteczka OC-BH3 - zawiera tetraedryczny B a stąd właściwą hybrydyzacją na atomie B jest hybrydyzacja sp3. Tworzenie się trzech wiązań a B-H konsumuje trzy orbitale sp3.
r Pozostaje więc wakat na czwartym orbitalu, który może działać jako akceptor elektronów. Akceptacja dwóch elektronów wypełnia oktet elektronowy wokół atomu boru:
-«r
Wakat elektronow i oh zbybryilyzowiun m orbitalu sp' atomu B fw i/" ula cząsteczce BH, zachowywać się ja ko akceptor elektronów
Orbitalem LUMO w cząsteczce CO jest orbital ** Ten orbital może zachowywać sią jako akceptor elektronów. Elektrony mogą być przekazywane z wiązania a B-H (hiperkoniugacja): orbita;. b u n..,, n.ki.d., >i,,jolo.m
Z piatów orbitalu 2p atomu węgla
Oczywiście efektem dominującym jest o-donacja rC~ 9
z CO do BH3. H (j(j
WyWbdy PK* KIUZW5ZW Oriylnl «* r,,.lrc,ki CO
■Or-
zp Pochodne boranów C
* Ć
hydroborany karba borany*
3ony [MH4] hydroborany
Z estrami kwasu borowego 520K
4NaH + B(0Me)3-
4NaH + BCI3 -
4NaH + 2B,03 —
Na[BH„] + 3NaOMe Na[BH„] + 3NaCI •3NaB02 + Na[BH,]
0 reakcjach tych mówiliśmy przy okazji wodorków o charakterze soli, ale i również przy otrzymywaniu B,H6
4BCij + 3 LiAIH, -» 2BjH6 + 3 LiAICI4
WyWddy- PK* KyreMfiHteJn
7