prościej określić za pomocą woltomierza i baterii włączonych szeregowo do zacisków wyjściowych klucza. Przy prawidłowym stosunku (1:1) napięcie wskazywane przez woltomierz równe jest połowie napięcia baterii. W tym czasie klucz nadaje serię kropek z dużą szybkością.
Uzwojenia pomocnicze przekaźników polaryzowanych włącza się w taki sposób, aby przeciwdziałały uzwojeniom głównym. Opornik K7 chroni styki przekaźnika i manipulatora przed iskrzeniem, ograniczając prąd wyładowania kondensatora. Wartość opornika katodowego Rx ograniczającego spoczynkowy prąd anodowy lampy, dobiera się w zależności od typu lampy i oporności uzwojeń przekaźników.
Klucz zasilany jest stałym stabilizowanym napięciem anodowym 210 V.
Przekazywanie informacji w łączności krótkofalowej może być realizowane nie tylko na zasadzie przesyłania sygnałów telegraficznych manipulowanej fali ciągłej, lecz także w oparciu o wykorzystanie procesu modulacji.
Modulacja jest wynikiem nałożenia sygnału przenoszącego informację na falę ciągłą wielkiej częstotliwości. Określa się przy tym:
— fala ciągła w.cz. — modulowana fala nośna,
— sygnał przenoszący informację — przebieg modulujący.
Oddziaływanie na falę nośną przebiegiem modulującym może obejmować zmiany amplitudy, zmiany częstotliwości lub zmiany fazy prądu wielkiej częstotliwości. Stąd też rozróżnia się trzy podstawowe systemy modulacji, a mianowicie:
— modulację amplitudy,
— modulację częstotliwości,
— modulację fazy.
Możliwa jest także tzw. modulacja impulsowa. W praktyce, ama-torzy-krótkofalowcy wykorzystują najczęściej modulację amplitudy z jej wszystkimi odmianami, rzadziej zaś modulację częstotliwości, a już tylko wyjątkowo pozostałe systemy modulacji. Szerszego omówienia wymaga zatem system modulacji amplitudy jako najpowszechniej spotykany.
Zmiany amplitudy prądu w.cz. o częstotliwości F odpowiednio do zmian w czasie sygnałów m.cz. / w przypadku modulacji amplitudy są na rys. 5-1.