CB i rad 171

XII. LOKATOR

Określenie miejsca położenia stacji nadawczej można przeprowadzić wieloma sposobami. Oto niektóre z nich:

1.    Najdokładniejsze - to podanie współrzędnych geograficznych. Precyzyjne określnie długości geograficznej X oraz szerokości geograficznej <f> wymaga użycia 6x2= 12 liczb, 2 liter oraz 6 znaków specjalnych, razem 20 znaków np. Stwarza to możliwość określenia położenia z dokładnością do kilkudziesięciu metrów.

2.    Podanie adresu (numeru domu, ulicy, kodu pocztowego, miejscowości województwa, kraju czasami kontynentu).

3.    Siatka LOKATOR (ang.- locate - umiejscowienie, określenie położenia). W 1980 roku, na konferencji I Regionu IARU (International Amateur Radio Union) w Maidenhead przyjęto do określania położenia miejsca amatorskich stacji nadawczych, jednoznaczny ogólnoświatowy sposób siatkę-lokator, oznaczaną sześcioma znakami (dwie litery, dwie cyfry i dwie litery) np. J093XW. Siatkę tworzy się przez podział powierzchni kuli ziemskiej na pola, które są wycinkami powierzchni kuli i mogą swym kształtem przypominać kwadraty lub trapezy zmieniające się w zależności oddalania się od równika w kierunku biegunów.

Podziału tego dokonano w kilku etapach w następujący sposób:

Pierwszy etap, wyznaczenie dużego pola, pierwsze dwie litery; zaczynając od południka zmiany czasu tj. i 80° (pierwsza litera A 180” W do 160° W) długości zachodniej, co 20” poprzez południk 0” do 180" południka długości wschodniej (litera R 160” Edo 180” E). Drugą literę wyznacza się od 90° (biegun południowy) szerokości południowej co 10” poprzez równik 0” do 90” szerokości północnej (biegun północny). W ten sposób otrzymaliśmy 18x18=324 pola. (tab. 24).