CCF20080704022

26

Unaczynienie tętnicze przepony:

1.    Tętnice osierdziowo-przeponowe (arteriae pericardiacophrenicae) od tętnic piersiowych wewnętrznych.

2.    Tętnice mięśniowo-przeponowe (arteriae musculophrenicae) od tętnic piersiowych wewnętrznych.

3.    Tętnice przeponowe górne (arteriae phrenicae superiores) od aorty piersiowej.

4.    Tętnice przeponowe dolne (arteriaephrenicae inferiores) od aorty brzusznej.

5.    Peryferyjne części przepony są zaopatrzone przez gałęzie mięśniowe dolnych 6 par tętnic międzyżebrowych tylnych od aorty piersiowej.

Odpływ krwi żylnej:

1.    Żyły osierdziowo-przeponowe do żyl ramienno-glowowych.

2.    Żyły mięśniowo-przeponowe do żył piersiowych wewnętrznych.

3.    Żyła przeponowa górna prawa do żyły nieparzystej; lewa do żyły nieparzystej krótkiej.

4.    Żyły przeponowe dolne do żyły głównej dolnej.

5.    Żyły międzyżebrowe tylne prawe do żyły nieparzystej; lewe do żyły nieparzystej krótkiej.

Unerwienie:

- nerwy przeponowe ze splotów szyjnych (niosą głównie komponenty związane z segmentami C3-C5 rdzenia kręgowego).

Czynność przepony:

Przepona jest głównym mięśniem wdechowym. Skurcz przepony (jej obniżenie) powodiye powstanie tyemnego ciśnienia (podciśnienia) w jamie klatki piersiowej oraz rozprężenie płuc (wdech). Podczas rozkurczu ciśnienie wewnątrzbrzuszne przesuwa zwiotczałą przeponę w kierunku klatki piersiowej, umożliwiając „wypchnięcie” powietrza z płuc - następie wydech.

Przepona jest czynna także przy wydawaniu głosu (fonacji).