CCF20081202019

„ „ —c —j,u*un j^oi a w uistosc polega |I|    _/    . .

poszczególne enzymu działają na ściśle określone zwią^j _M,, enzymatyczne drobnoustroju, od którego zaezy swoistość jest uwarunkowana budową części białkowej enzyuii

Na przebieg reakcji enzymatycznych wpływa wiele różnych c/)|

6w śrnHn\x/iclro    :~i-- *—

Cechą charakterystyczną enzymów jest swoistość polegają ,,„_|lń| _cnzyInów zawarty w komórce stanowi tzw. wyposa-tym, że poszczególne enzvmn ń-ńaiaia

li odżywiania się i oddychania mikroorganizmów. Drobnoust-I ».*|ii ofltyczne mające liczne enzymy są bardzo rozpowszechnione HM yi odzie.

„----j r,yijyv a wicie roznycn c/.J|

lonych związków chemicznych w podłożu i inne.

Dla większości enzymów optymalne łania

ników środowiska, takich jak: temperatura, odczyn, obecność okrn

lnnvpli    -i-----*    ⁴

cizi

« i Odżywianie się drobnoustrojów

temperatury

lama mieszczą się w granicach 30-50 ° C. Powyżej temperatury 0f tymalnej reakcje ulegają zwolnieniu, a temperatura ok. 60 °C, po\V( dująca denatarację białka, unieczynnia większość enzymów. Ponik temperatury optymalnej reakcje enzymatyczne także stają się wM niejsze, a w temperaturze 0’C działanie enzymów prawie ustaje!

(enzym trzustkowy) działa najszybctó

HiiIinIuncje odżywcze pobierane przez drobnoustroje ze środowis-w którym żyją, zużywane są do budowy komórek oraz do

...../.unia energii potrzebnej do życia. Składnikami pokarmowy-

imiiiccznymi do rozwoju większości drobnoustrojów cudzożyw-iit -u|: woda, substancje organiczne (cukrowce, tłuszcze, białka), iluimicje mineralne oraz czynniki wzrostowe.

/ u wartość wody w środowisku powinna wynosić co najmniej *" h (dla pleśni 15%). Poniżej tej zawartości większość drobnoust-i|i‘*w nic rozwija się.

lin budowy podstawowych związków organicznych (cukrowców, nt*« /ów i białek), potrzebne są cztery podstawowe pierwiastki: flllol, wodór, tleni azot. Źródłem tych pierwiastków mogą <lln drobnoustrojów związki organiczne lub nieorganiczne. Źród-t ni węgla może być dwutlenek węgla przyswajany z powietrza albo dmluncje organiczne takie, jak: cukrowce, kwasy organiczne, al-t"linio i in. Węgiel z dwutlenku węgla przyswajają bakterie samo-. v u c, natomiast wszystkie drobnoustroje cudzożywne wyma-, >11 związków organicznych. Wykorzystanie tych związków przez imbiioustroje jest różne i zależy od ich wyposażenia enzymatycz-i'1'M. np. skrobia jest przyswajalnym źródłem węgla tylko dla drob-iiMihlrojów mających w swoich komórkach enzym amylazę (drożdże uli mają amylazy).

Źródłem wodoru i tlenu mogą być albo związki mineralne albo | iliNiancje organiczne. Źródła azotu mogą być bardzo różne. Nie-iłi'u’0 drobnoustroje przyswajają wolny azot z powietrza, inne czer-

Rozpatrując zależność enzymu od odczynu podłoża stwiJ dzono, że optymalne odczyny są różne dla poszczególnych enzymó| | np. pepsyna występująca w żołądku jest najaktywniejsza w środowi ku o pH od 1,5 do 2, a lipaza (enzym trzustkowvt H^i przy pH = 8.

Związki chemiczne, obecne w podłożu, mogą hamowi działanie enzymów lub unieczynniać je, a niektóre - mogą zwiększl aktywność enzymów.

Enzymy przybierają często nazwę od substratu, na który działa! przez dodanie im końcówki „aza”, np. enzym rozkładający maltoz nosi nazwę maltazy, a enzym rozkładający sacharozę - sacharazj

Enzymy podzielono na sześć grup według rodzaju katalizowi nych przez nie reakqi:

-    oksydoreduktazy - przenoszą elektrony i atomy wodoc

z jednego związku (donatora) na drugi (akceptor); zachodzą reakcj utleniania i redukcji;

-transferazy - katalizują przenoszenie grup chemicznyd (np. grup aminowych, metylowych) z jednego związku na drugi;

jt —

żonych na prostsze, czyli rozkład w środowisku wody niem jej cząsteczki;

-    hydrolazy - katalizują hydrolityczny rozkład związków złe

ych na orostszp u    — -— ^J

i z przyłącz

-y przekształcają cząsteczkę na jej izomer bez

liazy - odszczepiają określone grupy bez przyłączania wodylL _K0 ze związków mineralnych, takich jak: sole amonowe, amo-— izomerazy — orzeksztalraia    i— — ■ • •    - ”

rozkładu;

li gazy - (syntetazy) - katalizują łączenie

się dwóch cząs

teczek.

iiuk, azotyny, azotany, a jeszcze inne - ze związków organicznych, ■kich jak: peptydy, aminokwasy, mocznik.

Ważnym składnikiem komórek drobnoustrojów są także pier-inNtki takie, jak: siarka, fosfor, potas, żelazo, wapń,

55

54