Aksjomat 3. Nie naruszając równowagi bryły sztywnej możemy punkt zaczepienia siły przenieść dowolnie wzdłuż prostej działania tej siły.
Wypadkowa dwóch sił nierównoległych na płaszczyźnie
/| Na rys. 1.4 przedstawione są dwie siły, których proste działania przecinają się. Siły te można przesunąć do punktu A przecięcia się prostych działania tych sił i złożyć je, budując równoległobok sił
ABDC. Przekątna równoległoboku, jest siłą wypadkową W, sił Ą i P2.
Rys. 1.4 Wypadkowa dwóch sił nierównoległych
Wartość liczbową siły wypadkowej można obliczyć z trójkąta sił pokazanego na rys.5. Ponieważ cos(l 80° — a) = — cos a , na podstawie twierdzenia cosinusów (twierdzenie Carnota) otrzymujemy:
2 |
. |
2 | |||||
w |
=v |
p, |
+ |
p2 |
+ 2 |
p, |
p |
cos a
Rys. 1.5 Trójkąt sił do wyznaczenia siły wypadkowej
Prostą działania wypadkowej możemy określić za pomocą jednego z kątów, jakie tworzy ona z prostymi działania sił składowych (rys. 1.5). Z twierdzenia sinusów mamy:
sin fi =
sin«
W
^Aksjomat A)Moduł i prostą działania siły wypadkowej dwóch sił nierównoległych działających na ciało sztywne określa przekątna równoległoboku zbudowanego na wektorach sił składowych.
W szczególnych przypadkach mamy:
- 10-