4. MORSKIE MAPY NAWIGACYJNE
196. W jakich jednostkach i z jaką dokładnością podawane są głębokości na sążniowych mapach nawigacyjnych Admiralicji Brytyjskiej?
a. w sążniach i stopach (dla głębokości poniżej 11 sążni) oraz w samych sążniach (dla głębokości powyżej 11 sążni),
b. w sążniach i stopach (dla głębokości powyżej 11 sążni mogą być zaokrąglane do bliższego pół sążnia),
c. wyłącznie w sążniach,
d. w stopach lub w metrach;
197. Które z czterech kopii tej samej
mapy (Admiralty Chart No. 1308), wydrukowanych (Printed) kolejno: w) 18 stycznia 1963 r., x) 15 listopada 1968 r.. yj 21 marca 1982 r., z) 24 września 1996 r., nie utraciły dotąd
ważności, jeżeli obok daty pierwszego wydania tej mapy (PublisherI 27th June 1956), odnotowanej na środku dolnego marginesu, podana jest. następująca informacja: New
Editions: 15 Octoher 1964, !7th July 1975, 23th March 1981?
a. w), x), y) i z),
b. y) i z),
c. żadna,
d. x), y) i z);
198. Pod auspicjami jakiej organizacji wydawane są serie map międzynarodowych (w skrócie INT)?
a. Międzynarodowej Organizacji Morskiej IMO,
b. Międzynarodowej Organizacji Hydrograficznej IHO,
c. Międzynarodowej Organizacji Kartograficznej ICO,
d. Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej ISO;
199. Dzięki specjalnym porozumieniom podpisanym pomiędzy biurami hydrograficznymi mapy te są w części przedrukowywane przez Biuro Hydrograficzne Wielkiej Brytanii UKHO (Admiralicją Brytyjską), a informacje na ich temat można znaleźć w brytyjskim katalogu map:
a. mapy norweskie i niemieckie,
b. mapy amerykańskie i kanadyjskie,
c. mapy australijskie i nowozelandzkie,
d. mapy koreańskie i japońskie;
200. Mapy zawierające dane o ukształtowaniu dna morskiego, przedstawione za pomocą izobat, łącznie z oddzielnymi charakterystycznymi cyfrowymi oznaczeniami głębokości opracowane w skalach od 1:1 000 000 do 1 : 20 000 000:
a. mapy generalne,
b. mapy bafymetryczne,
c. mapy hydrograficzne,
d. mapy topograficzne;
201. Znaki nawigacyjne to:
a. oznaczenia i symbole zamieszczane na morskich mapach nawigacyjnych,
b. znaki dzienne zawieszane na maszcie statku zgodnie z przepisami MPDM,
c. specjalne, charakterystyczne znaki i konstrukcje umieszczane w ściśle określonych miejscach na lądzie, wbite w dno morza lub zakotwiczone, by umożliwić bezpieczną żeglugę na obszarze niebezpiecznym pod względem nawigacyjnym,
d. znaki kreślone otósvkiem na mapach i w brudnopisach dziennika okrętowego;
202. Do stałego oznakowania nawigacyjnego nic należą:
a. latarniowce,
b. stawy,
c. latarnie morskie,
d. pale, tyki;
203. W ciągu dnia, przy dobrej
widzialności, znaki nawigacyjne
można zidentyfikować według:
a. charakterystyki świateł,
b. sygnału mgłowego,
c. koloru, kształtu i znaku szczytowego,
d. numeru;
204. Jak w języku angielskim określana jest strefa rozgraniczenia ruchu, po obu skonach, której odbywa się ruch przeciwbieżny statków?
a. Trąffic Separation Schemc,
b. Separation Linę,
c. Separation Zonę,
d. Separation Schemc;
205. Jak w języku angielskim określana jest linia rozgraniczenia ruchu, po obu stronach której odbywa się ruch przeciwbieżny statków?
a. Trąffic Separation Schemc,
b. Separation Linc,
c. Separation Zonę, cl. Separation Lane;
206. Czego nie stosuje się by ułatwić identyfikację znaków nawigacyjnych?
a. specjalnych świateł, sygnałów mglowych,
b. znaków szczytowych, reflektorów radarowych, raoonów,
c. nadawania im nazw, numerów,
d. sygnałów dymnych;
207. Do jakiego regionu oznakowania systemu 1AL-A należy Europa?
a. częściowo do obu,
b. do regionu A,
c. do regionu B,
d. jeszcze do żadnego;