CCF20130319005

Ad. 2. Środki stosowane do impregnacji zębiny próchnicowej

Impregancja jest zabiegiem polegającym na przesyceniu odwapnionych tkanek zęba związkami chemicznymi działającymi bakteriobójczo i mineralizująco, które powodują ich stwardnienie. Stosujemy impregnację w leczeniu próchnicy zębów mlecznych. W celu impregnacji stosuje się: 10-25% azotan srebra (lapis), który następnie strąca się 20% glukozą, eugenolem lub płynem Lugola. W wyniku tej reakcji dochodzi do wytrącania metalicznego srebra lub jego związków działających bakteriobójczo i mechanicznie zamykających kanaliki zębinowe. Skutkiem ubocznym jest ciemna barwa impregnowanej tkanki. Natomiast 30-50% chlorek cynku strącamy 10% żelazocyjankiem potasu, nie powoduje on przebarwień, ale nie jest tak skuteczny jak azotan srebra. Preparaty fluoru zastosowane miejscowo działają na zasadzie remineralizacji tkanek.

Ad. 3. Środki stosowane do znoszenia nadwrażliwości zębiny i szyjek zębowych

W leczeniu tej przykrej dolegliwości można wykorzystać środki stosowane w gabinecie stomatologicznym lub przez pacjenta w domu.

Celem terapeutycznym stosowania tych leków jest:

-    zmniejszenie światła kanalików zębinowych i obturacja ich ujść. Do środków tych należą związki fluoru (fluorek sodu, fluorokrzemian sodu, fluorek cyny, amnifluorki), związki wapnia, szczawiany, związki strontu, białka precypitujące, żywice adhezyjne i nieadhezyjne (Cervitec, Dentin Protector, Seal & Protect)

-    zmniejszenie przewodnictwa nerwowego (azotan potasu)

-    blokada kanalików zębinowych - szczawian potasu (preparat Superseal), preparaty złożone (Isodan, Green Or, Elgydium)

W domu pacjent może stosować pasty do zębów np. Elmex Sensitive Plus, Sensodyne i inne, które przy regularnym stosowaniu również powodują zmniejszenie objawów.

Ad. 4. Preparaty stosowane do dewitalizacii miazgi zęba

Uśmiercenie (dewitalizacja) polega na wywołaniu martwicy miazgi za pomocą środków chemicznych. Dawniej stosowano do tego celu powszechnie arsen, obecnie używa się past zawierających paraformaldehyd. W skład past paraformaldehydowych wchodzą poza paraformaldehydem środki znieczulające, dzięki czemu działają one łagodniej. Po założeniu do komory zęba na obnażoną chorą miazgę paraformaldehyd stopniowo ulega depolimeryzacji do formaliny, która powoduje stopniową martwicę miazgi. Dodatkowym działaniem jest działanie mumifikujące i bakteriobójcze. Służą one do dewitalizacji zębów mlecznych i stałych. Wadą paraformaldehydu jest jego nietrwałość, należy więc szczelnie zamykać pudełko z lekiem. Preparaty: Parapasta, Dewipasta, Caustinerf fort. Pasty mumifikujące podtrzymują mumifikację zdewitalizowanej miazgi zęba po amputacji miazgi komorowej. Zakładane w zębach mlecznych, gdzie leczenie kanałowe jest trudne do wykonania ze względów technicznych (Tepasta).

Ad. 5. Preparaty służące do chemicznego opracowywania i odkażania kanałów korzeniowych W leczeniu kanałowym stosuje się środki do płukania kanałów korzeniowych oraz środki antyseptyczne zakładane między wizytami w postaci czasowego wypełnienia kanałów korzeniowych lub wkładek antyseptycznych. Preparaty do chemicznego opracowywania kanałów korzeniowych:

-    podstawowym środkiem jest podchloryn sodu (NaOCl - preparat Chloran). Wykazuje on działanie lityczne w stosunku do bakterii i tkanek martwiczych. Stosuję się go w stężeniu 2,5%-5%. Posiada doskonałe właściwości czyszczące, działa przećiwbakteryjnie. Przy zetknięciu z błoną śluzową może wywołać oparzenie (praca z założonym koferdamem

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego"

30