CCI00112 (2)

|jV <y „w

ŁjLjc^ocjtM ?

.->1.    UAj^lt'“'‘^t'-

* ^l''VV]U/\

Ł/lt 1

równorzędnymi podmiotami²⁸. Jednakże broniony był odosobniony pogląd, że prawo morskie wyodrębniło się w oddzielną gałąź prawa²⁰.

IX. Prawo cywilne w przedstawionym wyżej zakresie określa się tradycyjnie jako (prawo cywilne materiaure^w odróżnieniu od prawa cywilnego formalnego^ zwanego inaczej prawem procesu cywilnego luF pra-— wem postępowania cywilnego. Prawo postępowania cywilnego to~ógoł przt? * pisów normujących wlaści wośćsądów innych organów powołanych do rozpoznawania spraw cywilnych oraz reguluiących postępowanie przed tymi sądami i organami w tych sprawach. Głównym aktem normatywnym, w któ-rym mieszczą się przepisy tego prawa, jest kodeks postępowania cywilnego z 17.11.1964 r. (Dz.U. Nr 43, poz. 296 z póżn. zm.), obowiązujący od 1.01.1965 r. Z powyższego wynika, że o ile prawo cywilne materialne reguluje bezpośrednio stosunki cywilnoprawne, o tyle prawo cywilne w znaczeniu prawa procesoweg^ służy realizacji cywilnych praw podmiotowych wynikają-ęych^^yc^y&Oiamkaw. NiezawszegramcirTiTje!^

krotnic występują zagadnienia znajdujące się niejako na pograniczu tych dw u dziedzin prawa³⁰.

§ 3. ZASADY PRAWA CYWILNEGO

I. U podłoża każdego systemu prawnego, a w jego ramach każdej gałęzi prawa,' leżą pewne podstawowe założenia wyrażające charakterystyczne dla danego systemu czy gałęzi rozwiązania instytucjonalne. W sferze prawa cywilnego są one określane jako zasady lego prawa. Stanowią one

²⁸ Z prac poświęconych stosunkowi prawa morskiego do prawa cywilnego por. J. Łopuski: Kodeks cywilny a problematyka prawnomorska, PiP 1965, nr 8 9, s. 276; tenże: li' sprawie stosowania prawa morskiego i klauzul generalnych, PUG 1967. nr II, s. 368; C. P.: Z problematyki styku kodeksu morskiego z kodeksem cywilnym, PUG 1966. nr 7, s. 239; C. Przymusiń-ski: Kodeks cywilny a międzynarodowy obrót handlowy, PUG 1965, nr 2, s. 33 i n. oraz nr 3. s. 64 i n.; J. Łopuski: Kodeks cywilny a problematyka prawnomorska, PiP 1965, nr 8 — 9. s. 276 i n. i notatkę PUG 1965. nr 12. s. 338, a zwłaszcza J. Jakubowski: Umowa sprzedaży u' handlu międzynarodowym. Warszawa 1966, s. 250 i n.; J. Skąpski: Kodeks cywilny a międzynarodowy obrót handlowy, PiP 1972, nr 5, s. 48; S. Buczkowski. Z. K. Nowakowski: Prawo obrotu uspołecznionego. Warszawa 1974. s. 351 i n.

²⁰ S. Matysik: Podręcznik prawa morskiego. Warszawa 1967, s. II: tenże: Prawo morskie. Zarys systemu, Wrocław 1971, t. 1, s. 14.

³⁰ Por. W. Siedlecki: Zarys postępowania cywilnego. Warszawa 1966, s. 10. Wzajemny stosunek prawa cywilnego materialnego i prawa procesu cywilnego rodzi niejeden jurydyczny problem; patrz w tej kwestii W. Siedlecki: tamże. s. 18 i n. oraz Prawo procesowe cywilne a prawo cywilne materialne. „Krakowskie Studia Prawnicze" 1969. nr 3, s. 67. Występują też tendencje do badań integracyjnych w dziedzinie prawa cywilnego materialnego i procesowego. Por. w tej kwestii J. Jodłowski: O potrzebie i kierunkach budań integracyjnych tr dziedzinie prawa cywilnego materialnego i procesowego, PiP 1973, nr 2, s. 6: tenże: Cele i perspektywy badań interdyscyplinarnych w dziedzinie prawa procesowego, PiP 1984, nr 2, s. 18. Por. także sprawozdania z poświęconego temu zagadnieniu ogólnopolskiego zjazdu cywilistów, jaki się odbyt w Rzeszowie w dniach 28 — 30.09.1972 r„ NP 1973. nr 2. s. 237 oraz PiP 1973. nr 6. s. 162.

29