CCF2012121516 (3)

75

MAGISTRALE RÓWNOLEGŁE

Wiele urządzeń wchodzących w skład komputera (np. dyski twarde) łączy się z resztą systemu za pomocą magistrali. Magistrala składa się z szeregu równoległych połączeń elektrycznych między jej kontrolerem (umieszczonym np. na płycie głównej) a samym urządzeniem. Budowa magistrali musi być standardowa, aby możliwe było montowanie urządzeń pochodzących od różnych producentów.

Magistrala równoległa (ang. Parallel), charakteryzuje się jednoczesnym (równoległym) przesyłaniem wielu bitów danych oddzielnymi przewodami elektrycznymi. Stąd przewody połączeniowe produkowane są w formie płaskich taśm złożonych z 40 lub 80 żył zakończonych płaskimi wtyczkami. Rys. 3.17 przedstawia 40-żyłową taśmę ATA-4.

Pierwsze komputery PC miały magistralę w standardzie ST412/506 (nazwa pochodzi od nazwy firmy, która ją opracowała ST - Segate Technology) jednak potem zastąpiono ją bardziej wydajnymi rozwiązaniami. Obecnie spotyka się następujące standardy komunikacji z HDD:

• IDE - ang. Intelligent Drive Electronics, znany również pod nazwami AT-BUS, ATA - wprowadzony w 1981 roku. Oferuje przepustowość do 4 MB/s i przeznaczony jest jedynie dla dwóch urządzeń (rys. 3.13), połączonych przewodem o łącznej długości do 46 cm.

Rys. 3.13. Organizacja fizyczna interfejsu 1DE-ATA

•    ATA-2 (AT Attachment) - wprowadzony w 1994 roku. Standard wyznaczył nowe mechanizmy buforowania i ustalania prędkości. Obsługuje nadal najwyżej 2 urządzenia z przepustowością do 16 MB/s.

•    ATA-3 - wprowadzony w 1996 roku wprowadził jedynie dodatkowy mechanizm zabezpieczeń danych (Secure Modę).