228
<data_urodzenia>01-03-1950</data_urodzenia> <miej sce_urodzenia>Kraków</miej sce_urodzenia> <zdjecie plik="01.jpg" tekst="Jan Kowalski”/> </osoba>
<osoba id="2"> <- atrybut „id” elementu „osoba”
< imi e>Henryk</imi e>
<nazwisko>Nowak</nazwisko
<data_urodzenia>02-04-1951</data_urodzenia>
<miej sce_urodzenia>Warszawa</miej sce_urodzenia> <zdjecie plik="02.jpg" tekst="Henryk Nowak"/> </osoba>
</karty_ewidencyj ne>
ISTOTA DTD
DTD - ang. Documnet Type Definition, pozwala w prosty sposób stworzyć zasady opisu dla dokumentów XML wykorzystujących znaczniki stworzone przez użytkownika. DTD tworzy schemat projektowanego w XML-u języka - tzw. gramatykę języka.
Proces sprawdzania zgodności dokumentu XML z zasadami zapisanymi w DTD nazywa się walidacją (rys. 9.2).
WEWNĘTRZNE I ZEWNĘTRZNE DTD
Definicję DTD można umieścić w pliku z dokumentu XML - mówimy wtedy o DTD wewnętrznym lub w oddzielnym pliku z rozszerzeniem .dtd - mówimy wówczas o DTD zewnętrznym.
DTD zewnętrzne jest bardziej uniwersalne od wewnętrznego, gdyż pozwala na wykorzystanie definicji opisu znaczników do walidacji wielu dokumentów XML.
Przykład 9.3. (Plik: 09.03_dtd_\vewnetrzne.xml)
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8" ?>
<!DOCTYPE karty_ewidencyjne [
- DTD wewnętrzne
]>
<karty_ewidencyjne>
</karty_ewidencyjne>