cooh
OH -H
COOH
111111' 1111 < l I j tn/if.l .1 li (Iwil | Hi '
imvMi \s i tu |i .1 pr/y tym. al> Wl.| mi i pii limu I>yly skieio
^ W przed cząsteczkę), a wiązania
^ pionowe do lylu (były polo/o
* ne z tylu cząsteczki). Następnie
rysujemy rzut cząsteczki u,i umieszczoną za nią płaszczy/in czyli mówiąc prościej, rysujcim na płaszczyźnie cień cząstei ki oświetlonej od przodu. Otrzyma ny w ten sposób wzór Fischi ia ma postać dwóch krzyżująca li się kresek oznaczających wią i nia. Punkt ich przecięcia od po wiada atomowi węgla.
W analogiczny sposób uzyskuje się wzór Fischera związku o więks i liczbie centrów asymetrii. Należy tylko tak ustawić cząsteczkę, by głów m łańcuch węglowy był ułożony w pionie, natomiast wiązania odchod/.u • poziomo od atomów węgla w głównym łańcuchu wychodziły przed i i steczkę (ryc. 4.17).
Uzyskany w ten sposób wrzór Fischera nie może być następnie dowol nie obracany na płaszczyźnie, co było dopuszczalne w wypadku wzmuu strukturalnych czy półstrukturalnych. Jeśli niewłaściwie obrócimy w m Fischera, może on zacząć odpowiadać strukturze związku innego niż i mierzony.
Wzory Fischera zachowują relacje, jakie istnieją pomiędzy stereoi/n merami. Wzory enancjomerów są do siebie symetryczne, dlatego po n.i rysowaniu wzoru jednego z enancjomerów wystarczy odbić go w pląs czyźnie lustrzanej, aby otrzymać wzór drugiego enancjomeru. Ilustruje in poniższy rysunek, przedstawiający wzoiy enancjomerów bromochlom jodometanu:
WZÓR FISCHERA
l«y< 4.17. Powstawanie wzoru rzutowego Fischera związku n illii/s/ym łańcuchu węglowym
W/óf i/ulowy I Ischera jedno-/nac/nio opisu-|u ks/latl przestrzenny cząsteczki.
Br
Bi-
Cl-
H
płaszczyzna
symetrii
enancjomery
Cl
FI
Wzory diastereoizomerów nie są natomiast do siebie symetryczni podobnie jak i cząsteczki tych związków. Relacje pomiędzy wzorami n> nych stereoizomerów ilustruje poniższy schemat:
:’ih
( ( )( )l I
i \ 1 | |
l M ( \ 1 | |
\ ) 1 |
11() II
COOH
1
forma mezo
( (Ml||
11
()l I
( '()()l I II
II I l()
( ( )( )| I Ol I
( OOII III
płaszczyzna symetrii
enancjomery
Prześledźmy teraz na przykładach, w jaki sposób można narysować
■ ć)i Fischera związku opisanego wzorem przestrzennym (ryc. 4.18).
Cl
Br--J
H
1 krok: 2 krok:
narysowanie obrócenie
modelu cząsteczki modelu cząsteczki
My< 4.18. Przejście od wzoru przestrzennego do wzoru Fischera
3 krok: narysowanie wzoru Fischera
Podobnie rysuje się wzoiy Fischera dla związków o większej liczbie cen-11 ow asymetrii w cząsteczce. Etapy przekształcania wzoru przestrzennego i i kiego związku na wzór Fischera zostały przedstawione na rycinie 4.19.
OH
C----COOH
Ć—-CH3 OH
1 krok: narysowanie modelu cząsteczki
2 krok: obrócenie modelu cząsteczki
3 krok: narysowanie wzoru Fischera
nyc 4.19. Przejście od wzoru przestrzennego do wzoru Fischera w wypadku związku ■ t większej liczbie centrów asymetrii
COOH
u | |
Un | |
Uri |
Aby naiysowai wzór c/i|:i|p( /kl w pmjokcil 11 schera, nałoży cząsteczkę od powiridnlo usl.i
wić W |)l/(! strzeni.
Pi/.edstaw poniższe struktury, opisane wzorami przestrzennymi, za pomocą wzorów Fischera.
(i)
J 3
Ć—• CMI
' V
Br
A-CH3
C''
Ih