CCF20120614012

ści UE, uczestniczą ministrowie resortów gospodarczych, którym w większości krajów podlega turystyka.

Priorytetowe obszary działania Rady ds. Konkurencyjności UE to:

•    dynamiczny, konkurencyjny przemysł i usługi niezbędne dla podtrzymywania wzrostu i dobrej koniunktury w poszerzonej Europie;

•    ulepszenie warunków działania dla wszystkich sektorów gospodarki, w tym i dla turystyki;

•    zbudowanie społeczeństwa, które docenia innowacje i przedsiębiorczość. Małe firmy są filarem gospodarki UE;

•    ulepszenie i uproszczenie legislacji wpływającej na konkurencyjność przedsiębiorstw, powinno być realizowane aktywnie zarówno na szczeblu wspólnotowym, jak też krajowym, zasada „think smali first”. Rada podkreśliła, że priorytetem powinna być szybka implementacja planu działań „Uproszczenie i ulepszenie otoczenia prawnego”¹.

3.4. Swoboda podejmowania działalności gospodarczej i świadczenia usług

Swoboda podejmowania działalności gospodarczej i świadczenia usług wynika z dwóch artykułów Traktatu Rzymskiego. Artykuł 52 „wprowadzający swobodę zakładania przedsiębiorstw” i artykuł 59 dotyczący „ograniczenia w swobodnym świadczeniu usług na terenie Wspólnoty będą stopniowo znoszone”. Do tych artykułów odwołują się:

•    Dyrektywa 68/367 z dnia 15 października 1968 roku dotycząca swobody świadczenia usług w działalności związanej z turystyką,

•    Dyrektywa 68/368 z dnia 15 października 1968 roku dotycząca szczegółowych postanowień w odniesieniu do dyrektywy 68/367,

•    Dyrektywa 75/368 z dnia 16 czerwca 1975 roku dotycząca środków przejściowych w sprawie działalności usług pilotów i przewodników,

•    Dyrektywa 82/470 z dnia 29 czerwca 1982 roku dotycząca swobody świadczenia usług związanych z transportem i działalnością biur podróży,

•    Dyrektywa 99/42 z dnia 7 czerwca 1999 roku ustanawiająca procedurę uznawania kwalifikacji w zakresie działalności zawodowych, objętych dyrektywami o liberalizacji i środkach przejściowych oraz uzupełniająca ogólne zasady uznawania kwalifikacji.

Dyrektywa 68/367 zobowiązuje państwa członkowskie do zniesienia ograniczeń, które utrudniają obywatelom z innych państw członkowskich podejmowania i prowadzenia działalności na takich samych zasadach, jakie obowiązują obywatela danego państwa oraz wynikają z praktyki administracyjnej, a ich skutkiem jest dyskryminujące traktowanie cudzoziemców w porównaniu z obywatelami danego państwa. Dyrektywa zobowiązuje do zniesienia w sektorze usług gastronomicznych i hotelarskich jakiegokolwiek nierównego traktowania opierającego się na narodowości oraz ujednolica zasady dokumentowania spełniania przez cudzoziemców warunków podejmowania działalności w hotelarstwie, gastronomii przewidzianych w prawie wewnętrznym poszczególnych państw członkowskich Wspólnoty².

Dyrektywa 68/368 dotycząca szczegółowych postanowień odnośnie środków tymczasowych w odniesieniu do działalności gospodarczej prowadzonej na własny rachunek w sektorze usług dla ludności (klasa 85 CITI), restauracje, kawiarnie, tawerny i inne punkty gastronomiczne (grupa 852 CITI) oraz hotele, pensjonaty, kempingi i inne miejsca noclegowe (grupa 853 CITI). W jednych państwach wprowadza się wymogi kwalifikacji, w innych istnieje swoboda do prowadzenia usług działalności gospodarczej. Dyrektywa wprowadza zasadę, że rzeczywiste wykonanie zawodu w państwie członkowskim UE, i innym niż państwo przyjmujące „w okresie możliwym do przyjęcia i zbliżonym w czasie” jest wystarczającym warunkiem do uznania, że cudzoziemiec posiada wiedzę i równorzędne kwalifikacje z tymi, które są wymagane od obywateli przyjmującego państwa członkowskiego. Ujednolica także zasady dokumentowania przez cudzoziemców spełnienia rynku posiadania wiedzy i kwalifikacji³.

W dyrektywie 75/368 przewiduje się wydanie dyrektyw dotyczących wzajemnego uznawania dyplomów, świadectw i innych dowodów potwierdzających posiadanie kwalifikacji oraz dokonanie uzgodnienia warunków podejmowania i prowadzenia działalności gospodarczej, w szczególności w sprawie postanowień tymczasowych, dotyczących takiej działalności (obejmuje m.in. usługi pilotów wycieczek i przewodników-tłumaczy)⁴.

181

1

Szerzej: www.europa.eu.int

2

   OJ No L 260 z 22.10.1968 r.

3

   OJ No L 260 z 22.10.1968 r.

4

   OJ No L 167 z 30.06.1975 r.