CCF20130109047

Obliczamy naprężenia w poszczególnych prętach konstrukcji, a mianowicie:

M    ~^P

<r' = ”L = -±- = -0,015P, A,    10

	^5~p 4
a2	6
^3_	P
Ą	5
na	ip 4

= -0,2 P,

Największe naprężenia normalne występują w pręcie 2 i wynoszą

^max =^² =0,208^.

Warunek bezpieczeństwa (wzór 6.13) ma postać 0,208/* < 18, zatem

P < 86,54 kN.

Aby układ prętów pracował bezpiecznie można go obciążyć siłą P = 86 kN.

PRZYKŁAD 3

Pręty AB i CD, których odkształcenia pomijamy, są obciążone siłą P = 20 kN i podtrzymywane za pomocą cięgien stalowych BC i EH (rys. 6.9). Wyznaczyć średnice cięgien.

K

Dane: k_r= 140 MPa, a = 1 m, b = 3 m, c = 1,5 m, d— 3 m, e = 1 m, a = —.

4

Siłę w cięgnie BC znajdujemy rozpatrując równowagę sił działających na belkę AB. Belkę uwalniamy od więzów usuwając myślowo podporę A i zastępując oddziaływanie podpory składowymi reakcji V_A i H_A oraz przecinając myślowo cięgno BC i zastępując oddziaływanie cięgna na belkę silą W (rys. 6.10).

4)oua.,ad

h„

B

~X

li

Ni

v*

I ^a I

M—X-

Rys. 6.10

Z równania momentów względem podpory A otrzymujemy X^ma=0;    Pa-N_{{a + b)=0,

stąd    P ^ ‘ W/| O

^,=^=^1=51^.    I    ^ 50

^a+b 1+3 ..........]

Siłę w cięgnie EH znajdujemy rozpatrując analogicznie równowagę sił działających na belkę CD (rys. 6.11).

N,

H

D

V.

D

X-

-ł

-X

Rys. 6.11

X-

91