CIMG3375 (2)

16 Matwiej F. Kazakow (ur. 1738, znr ini* architekt rosyjski, jeden z najwybitniek^T przedstawicieli wczesnego klasycyzmu w an?¹ tekturze rosyjskiej. Główne jego dzieła- St Senatu na Kremlu w Moskwie (l776-1782rr! 1 Pietrowski (1775-1782), gmach uróST (1786-1793), oraz liczne pałace i kamienice mi? szczańskie tamże.

kcji w sposób uniemożliwiający icn przesunięcie lub obrót.

9 Sklepienie krzyżowe - sklepienie o kształcie powstałym z przecięcia się pod kątem prostym dwóch sklepień kolebkowych, czyli półcylindry-cznych, o przekroju w postaci luku pełnego, od-inkowego lub ostrego.

0    Moduł — w architekturze: jednostka miary, ipowiadająca wielkości określonego elementu chitektonicznego, służąca do ustalania propor-

1    wzajemnej zależności w tym zakresie wszyst-b elementów całości architektonicznej, na ykład budowli.

Przypora (skarpa) — pionowy element konieczny, podpora w postaci filara przyścienne-boku zewnętrznym ukośnie ściętym lub us-<wym. Zadaniem przypory jest wzmocnienie Y budynku lub muru wolnostojącego oraz oszenie ciężaru sklepień budowli na podło-unt).

niowanie - dekoracyjne wykończenie zew-3jpowierzchni muru, polegające na ścięciu wnym kątem lub na wyprofilowaniu kra-oszczególnych, licujących mur ciosów lub niennych oraz na odpowiedniej obróbce Określenie to jest również stosowane w niu do naśladownictwa takich dekoracyj-ińczonych ciosów i płyt w tynku.

►stas - ozdobna, pokryta ikonami ścian-ętrzu cerkwi, oddzielająca nawę świąty-ijsca usytuowania ołtarza, wywodząca

15 Wasilij Bażenow (ur. 1737, zm. 1799^ • z najwybitniejszych architektów rosyjsk~ł^e^^ei prezentant wczesnego klasycyzmu. W rok"’^re-założył własną szkołę architektury w Mn l¹⁷?⁰ W istotny sposób wpłynął na dalszy rozw<y^Sk'^v’^e-tektury rosyjskiej. Główne jego dzieła- nJu'kiszkowa w Moskwie (1784-1789), cerkwie^C^^a‘ Znamienka (1787) i w Bykowie (1789) ora^^C Michajłowski w Leningradzie (1797).

Bazylika Świętego Piotra w Rzy. mie 1 Anaklet I (zwany również Kletem) - trzeci pa-pież, którego pontyfikat przypadł prawdopodobnie w latach 76-88.

2 Konstantyn Wielki, Flavius Valerius Constan-tinus (ur. ok. 280, zm. 337) - cesarz rzymski od roku 306. W celu uzyskania poparcia licznych już wówczas chrześcijan, ogłosił w roku 313 w Mediolanie wolność ich wyznania. Nie prześladując kultów politeistycznych, stawał jednak coraz bardziej na gruncie chrystianizmu. W jedności jego Kośdola widział, między innymi, podporę konsolidacji państwa. Sam przyjął chrzest dopiero na łożu śmierci.

Ir ‘jjaw boczny^... _.

jni się w górnej części ścian, powyżej naw oocz-[ jjych, od których nawa główna była oddzielona kolumnadami, podtrzymującymi proste belko I \ _Vvanie lub arkaay.

4 Transept - poprzeczna nawa w kościele, usyp I owana między korpusem nawowym a preżbit j jium lub absydą. Miejsce skrzyżowania nawy gł ] j wnej z transeptem akcentowano często wieżą V 1F kopułą.

I i 5 Atrium - w bazylikach starochrześcijański' | f później w kościołach romańskich dziedzii i ^ przed fasadą kościoła, ze studnią, otoczony I I zwyczaj krużgankiem.

6 Apsyda (absyda) - półkoliste, półeliptyi , lub wieloboczne w planie pomieszczenie, z« kające prezbiterium lub nawę świątyni, o ró’ f bądź mniejszej od nich wysokości.

, ,7 Leon Battista Alberti (ur. 1404, zm. 14 L wszechstronny uczony i artysta włoski, dział i tworzący w dziedzinach: architektury, rz F malarstwa, muzyki, nauk ścisłych, prawa, 1 I tury i filozofii, artystyczny doradca papież I kolajaV.

I 8 Bemardo Rosselino (ur. 1409, zm. 1^ [ włoski rzeźbiarz i architekt, działający w 1 ■. nii i Rzymie.

9 Donato Bramante, właśc. Donato di F d’ Antonio (ur. 1444, zm. 1514) - architek larz włoski, jeden z najwybitniejszych tu renesansu, twórca najdojrzalszej formy te lu w architekturze włoskiej.]