Podstawy CSS
Listing 1.11. W tym przykładzie stworzono selektor klasy niezależnej oraz selektor identyfikatora, które następnie zostały wykorzystane w znacznikach <D1V> i <SPAN>'
<litml>
<head>
cne ta http-equiv="Cont.ent-Type" -»content="text/html; charse:.=ISO-8859-2"> <style type»"text/css">
■ akapit 1 font: 10pt/18pt helvetica, sar.s-->serif; width: 150px |
■ważne { font: bold 14pt/18pt Limes, -tserif; background-color:a)icebłue; ) </style>
</head> <body>
<DIV class="akapit">W języku HTML definiuje się <SPAN class="wazne">po koiei</span>
wszystkie wiersze tabeli, a każdy z wierszy zawiera <SPAN class=Mwazne">definicję</SPAN> wszystkich zawartych w nim komórek.
Definiowanie tabeli zaczynamy od górnego wiersza i określamy wszystkie jego komórki, następnie drugi wiersz i jego komórki, itd. Kolumny obliczane są automatycznie w oparciu o liczbę komórek w każdym z wierszy.</DXV>
</body>
</html>
unek 1.18. Wyniki wyświetlenia kodu z listingu llw przeglądarce
W tym rozdziale, w części zatytułowanej „Dodawanie reguł CSS do pojedynczych znaczników”, dowiedziałeś się, jak zmieniać styl istniejących znaczników HTML-owych. Jednak większość znaczników posiada pewne predefiniowane właściwości, które musisz albo zaakceptować, albo zdefiniować w inny sposób.
A co w przypadku, gdy będziesz chciał stworzyć znacznik od samego początku?
Choć nie możesz tworzyć nowych znaczników HTML-owych w dosłownym znaczeniu tego słowa, to jednak możesz osiągnąć bardzo zbliżony efekt używając znaczników <DIV> i <SPAN> oraz klas i identyfikatorów. Przykład takiego postępowania przedstawiony został na listingu 1.11.
Znacznik <DIV> jest przydatny do tworzenia akapitów bez konieczności użycia znacznika
jakie posiada, są przełamania linii powyżej i poniżej niego.
Z drugiej strony, znacznik <SPAN> nie ma żadnych odziedziczonych właściwości. Dlatego może być wykorzystywany jako pusty szablon do tworzenia Twoich własnych stylów. Znacznik <SPAN> jest doskonały do tworzenia własnych elementów wpisanych oraz warstw, które dzięki wykorzystaniu identyfikatora można dokładnie umiejscawiać (co zostanie opisane w rozdziale 7).
Tworzenie własnych znaczników
■ Zarówno znacznik <DIV>, jak i <SPAN> mogą zostać zdefiniowane tak samo jak każdy inny selektor HTML-owy (patrz strona 29). Jednak taka metoda ograniczy oba znaczniki nadając im tylko jeden zbiór właściwości. Zamiast tego możesz używać selektorów klas oraz selektorów identyfikatorów w celu użycia tylko tych właściwości, które są potrzebne dla konkretnego elementu strony WWW.
41