Podstawy technologii Bluetooth 11
bezpieczeństwem transmisji danych, śledzenie dostępnych usług oraz kontrola stanu pasma podstawowego. Układy zarządzające łączem w różnych urządzeniach komunikują się ze sobą za pośrednictwem specjalnie dedykowanego protokołu zarządzania łączem - LMP (ang. Link Management Protocol) korzystającego z łącza asynchronicznego pasma podstawowego. Pakiety LMP są odróżniane od pakietów sterowania łączem logicznym LLC (ang. Logical Link Control) i protokołu L2CAP bitem umieszczanym w nagłówku ACL. Pakiety LMP transmitowane są w przedziałach czasowych o jednostkowej szerokości (tzw. pakiety jednoszczelinowe) i mają wyższy priorytet niż pakiety protokołu L2CAP.
Sprzętowe kontrolery łącza mogą zawierać warstwę HCI (ang. Host Controller Interface) umiejscowioną powyżej menedżera łącza. Sterowniki host-kontrolera (ang. host controller driver) umożliwiają komunikację między aplikacjami Bluetooth a wybranym protokołem transportowym. Sterowniki HCI umiejscowione są w warstwie transmisji danych izolując tym samym pasmo podstawowe oraz menedżera łącza od portów komunikacyjnych (USB, RS 232C). Korzystając z HCI, aplikacje Bluetooth uzyskują bezpośredni dostęp do urządzeń bez konieczności znajomości sprzętowej implementacji warstwy transportowej.
Protokół kontroli połączenia logicznego i adaptacji L2CAP (ang. Logical Link Control and Adaptation Protocol) umiejscowiony jest w warstwie transmisji danych i implementowany jest programowo w ramach asynchronicznych łącz ACL. Pojedyncze łącze ACL ustanowione przez oprogramowanie menedżera jest zawsze dostępne pomiędzy urządzeniem nadrzędnym a każdym będącym w zasięgu aktywnym urządzeniem podrzędnym. Dzięki temu aplikacja użytkownika ma dostęp do wielopunktowego łącza obsługującego zarówno przesył izochroniczny jak i synchroniczny. Protokół L2CAP zapewnia usługi protokołom wyższych warstw poprzez realizację trzech głównych zadań polegających na multipleksacji danych pochodzących od warstwy wyższej, dostosowywaniu wielkości transmitowanych pakietów danych do rozmiaru ramek generowanych przez pasmo podstawowe oraz kontrolowanie parametrów jakościowych QoS (ang. Quality of Sernice) realizowanej usługi.
Grupa protokołów pośredniczących stanowi interfejs, za pomocą którego warstwy aplikacji Bluetooth komunikują się ze sobą poprzez warstwę transportową. Składa się ona z następujących podstawowych elementów: RFCOMM, SDP, TCS oraz protokółu współpracy z IrDA.