Podstawy technologii Bluetooth 9
Jej funkcje obejmują ustalenie połączeń, obsługę transmisji asynchronicznej dla danych i synchronicznej dla głosu, korygowanie błędów transmisji danych oraz uwierzytelnianie urządzeń. Z kolei oprogramowanie sprzętowe do zarządzania łączem (ang. Link Manager) odpowiedzialne jest za wykonanie niskopoziomowej detekcji urządzeń, procedur uwierzytelniania oraz konfiguracji łącza. Wiele procedur sprzętowego sterowania łączem może być dostępnych za pośrednictwem interfejsu HCI będącego standardowym, wewnętrznym interfejsem do oprogramowania. Na rysunku 1.5 w sposób schematyczny zaprezentowano architekturę warstw systemu Bluetooth.
Łącze radiowe (ang. Physical Radio) będąc częścią warstwy fizycznej systemu Bluetooth odpowiedzialne jest za dwukierunkowy transport danych pomiędzy urządzeniem nadrzędnym a urządzeniami podrzędnymi w ramach podsieci. Pasmo transmisyjne, w obrębie którego funkcjonuje warstwa radiowa podzielone jest na maksymalnie 79 kanałów o szerokości 1 MHz. W celu równomiernego przydziału kanałów transmisyjnych łącze radiowe wykorzystuje technologię widma rozproszonego z metodą przeskoków częstotliwości (ang. Freąuency Hopping) pracując w paśmie ISM 2.4-2.4835 GHz. Kanał transmisyjny reprezentowany jest przez pseudolosową sekwencję przeskoków częstotliwości wykonywanych 1600 razy na sekundę. Sekwencja ta określana jest na podstawie adresu urządzenia nadrzędnego funkcjonującego w ramach podsieci. Kanał transmisyjny podzielony jest czasowo na przedziały (często nazywane szczelinami lub slotami) o szerokości 625 |is. Dane transmitowane są w postaci odpowiednio zdefiniowanych ramek. Transmisja ramki rozpoczyna się zawsze na początku zdefiniowanego przedziału czasowego i może trwać co najwyżej 5 takich jednostek. Z tego powodu przeskoki częstotliwości mogą być wstrzymywane do czasu aż cała ramka nie zostanie nadana na jednej częstotliwości. Urządzenia nadrzędne mogą nadawać jedynie w przedziałach czasowych o numerach parzystych, zaś urządzenia podrzędne - w nieparzystych. W ten sposób możliwe jest uzyskanie dwukierunkowości łącza (ang. Time Division Duplex) [ 1 -4]
Pasmo podstawowe (ang. Baseband) posługuje się dwoma kanałami logicznymi obsługującymi odpowiednio łącza bezpołączeniowej transmisji asynchronicznej ACL (ang. Asynchronous Connectionless Links), które są wykorzystywane do przesyłania standardowych danych oraz synchroniczne łącza transmisyjne SCO (ang. Synchronous Connection Oriented) wykorzystywane do transmisji danych audio (głosu).