Podstawy technologii Bluetooth 3
Elementy systemu Bluetooth mogą być zorganizowane w formie dwu lub wielopunktowych łącz zwanych podsieciami, pikosieciami lub pikonetami (ang. piconet) składających się z jednego aktywnego urządzenia nadrzędnego (ang. master) oraz jednego lub kilku aktywnych (maksymalnie 7) jednostek podrzędnych (ang. slave). Dwie lub więcej komunikujących się podsieci działających na wspólnym obszarze tworzy tzw. sieć rozproszoną (ang. scattered). W sieci rozproszonej urządzenia mogą należeć do więcej niż jednej podsieci, przy czym jednostka nadrzędna w jednej podsieci może pozostać jednostką nadrzędną w innej, zaś urządzenia podrzędne posiadają taki sam status w każdej z nich. Jedno z urządzeń podrzędnych (ang. bridge slave) może spełniać rolę mostu integrującego kilka podsieci w sieć rozproszoną. Na rysunku 1.1 w sposób schematyczny za pomocą diagramu wdrożenia zaprezentowano omawianą konfigurację.
Rysunek 1.1. Przykładowa topologia podsieci w systemie Bluetooth
Podsieci Bluetooth mogą być konfigurowane statycznie oraz dynamicznie pozwalając na wykrywanie urządzeń będących aktualnie w zasięgu nadrzędnego odbiornika radiowego [1]. Jeżeli adres któregoś z punktów końcowych jest nieznany, jedno z urządzeń nadrzędnych w celu nawiązania połączenia może używać odpowiednio skonfigurowanych zapytań. Po uzyskaniu poprawnej odpowiedzi oba urządzenia pozostają w stanie połączenia. W tym stanie urządzenie podrzędne będzie synchronizowane z zegarem urządzenia nadrzędnego i z ustalonym algorytmem zmienności przedziałów częstotliwości transmisji danych. Po wymianie danych ustalających połączenie, urządzenie