3462403051

wość, wartość). Elementami takiej trójki mogą być dowolne zasoby sieciowe, które są identyfikowane poprzez URI, lub wartości takie jak napisy, liczby, czy daty, o określonym poprzez URI typie danych. Co więcej, taka trójka również jest zasobem sieciowym, co oznacza że można ją wykorzystać do skonstruowania innych, bardziej złożonych trójek. RDF Schema to standard definiujący podstawowe pojęcia dla języka RDF, dzięki którym jest on w stanie opisać proste ontologie. Informacje opisane w języku RDF można zapisać m.in. jako graf lub plik XML. Składnia XML dla języka RDF jest określana jako RDF/XML. Rozwinięciem języka RDF oraz RDFS jest język OWL. Wprowadza on dodatkowe pojęcia oraz semantykę formalną, dzięki czemu można w nim zapisać nawet najbardziej złożoną ontologię. Istnieją trzy odmiany tego języka, z których każda następna jest rozszerzeniem poprzedniej:

•    OWL Lite - dla użytkowników potrzebujących przede wszystkim hierarchicznej klasyfikacji oraz prostych ograniczeń,

•    OWL DL - dla użytkowników potrzebujących największej możliwej ekspresji języka, zachowując jednocześnie jego rozstrzygalność,

•    OWL Fuli - dla użytkowników potrzebujących największej możliwej ekspresji oraz wolności składniowej języka RDF. Ta odmiana nie daje żadnej gwarancji rozstrzygalności.

Ze względu na brak możliwości praktycznego zastosowania odmiany OWL Fuli, najczęściej stosowana jest odmiana OWL DL. Zarówno XML jak i RDF, RDFS oraz OWL są otwartymi standardami zatwierdzonymi przez konsorcjum W3C, które sprawuje pieczę nad rozwojem sieci internetowej.

Wielu badaczy i naukowców pracowało nad ontologiami w różnych dziedzinach nauki. Ich prace często były niezależne, dlatego też powstało mnóstwo ontologii, których obszary wiedzy zachodzą na siebie lub też nawet całkowicie się pokrywają. Przykładem mogą być ontologie stworzone przez „Yahoo!” (www.yahoo.com) oraz „DOMOZ Open Directory” (www.dmoz.org) [15]. Obie te ontologie kategoryzują informacje dostępne w sieci internetowej, a więc dotyczą tej samej dziedziny wiedzy. Mają też wiele różnic. Integracja kilku ontologii w jedną, może znacznie przyspieszyć pracę nad nowymi ontologiami, jednocześnie ułatwiając wymianę danych, pomiędzy rozproszonymi po całym świecie źródłami informacji. Jest to proces iteracyjny, w którym można wyróżnić następujące kroki [11]:

1.    Wyszukanie miejsc, w których ontologie zachodzą na siebie.

2.    Wprowadzenie relacji równoważności oraz hierarchii pomiędzy konceptami, które są sobie semantycznie bliskie.

3.    Kontrola niesprzeczności, spójności oraz braku nadmiarowości.

6