DSC00040

-2.12-

) AM

AD = (1 + -pin rr ■■

d    .    ,    2(M^~ M,)

i =    ..........—r ) Ad + (-7===

y d' - (M, - M|)"    V^d “(^Mr M,)¹

Jeżeli średnica otworu mierzonego jest większa niż suma średnica dwóch posiadanych kul, wówczas należy posłużyć się metoda czterech kul (rys. 2.10), przy czym trzy kule oznaczone symbolem dj musza mieć jednakowe średnice (oczywiście w granicach błędu pomiaru bezpośredniego) a kula di może mieć średnicę inną. W tym przypadku odpowiednie wzory przedstawiają się następująco:

D = dj+ 2^d7T(M7^:rM|M[dr^r(Mj- M,)j

dD _    d, - (M_? - M,)_

<?d, " ¹ + Vfd₂+ (M₂ - M,)] [ d, - (M_a ~ M,)]

dD		d.	+ M2 - Mi
<?d,	Ja,*	• (M2-	M,)] [ d, -	(Mj -	- M,)]
d D		d,-2	(M2 - M,)	- d.
<?M,	■M	f (M2-	■ M,)][d| -	(Ma;	-M,)l
d D		d, -	d, + M2 -	^Mł ,
«?M,	>/[<M	- (M2-	M,)] [d, -	(M2-	M,)]

Jeżeli błąd pomiaru kul jest taki sam , tzn. można przyjąć Ad, = Ad₂ = Ad , oraz błędy pomiaru Mi i M2 są też takie same, tzn. AM, - AM, = AM , to błąd pomiaru średnicy otworu:

D = (i +    ^dl = i    ) Ad +

V[d₂+ (M₂- M,)] £ d, — (M_a - M,)]

+    2(d,_-d,) + 4(M₂-M₁)    _AM

V [d₂ + (M₂ - M,)] [ d, - (M, - M,)]