DSC00253 (22)

FOTOMETR BUNSEHA

Większość przedmiotów w naszym otoczeniu stanowią ciała ciemne, mc cmmąąof promieniowania widzialnego. Światło padające na wymienione przedmioty ulega «§*-ciu i rozproszeniu, w wyniku czego stają się one widoczne. Oświetleniem lub natężę-niem oświetlenia !•'. rozpatrywanej powierzchni nazywamy stosunek padającego m m strumienia świetlnego d</>do polo powierzchni dS

(30-11

■i

dS

Jednostką oświetlenin w układzie SI jest luks (lx), to jest oświetlenie powierzchni kr na którą puda prostopadle i równomiernie strumień świetlny 1 lm 0 lx - ł Im 1 Punktowe źródło światła o natężeniu /, wysyłające promieniowanie równoweenet wt wszystkich kierunkach, oświetla współśrodkową powierzchnię kulistą znajdującą stę • odległości r od tego źródła światła. Natężenie oświetlenia powierzchni określa «vrs».~ nie

owi

Natężenie oświetlenia dowolnej powierzchni znajdującej się w odległości r od panter* wego źródła światła o natężeniu 1 i nachylonej pod kątem a do kierunku padania śwtałh (rys. 30.1) określa wyrażenie

Do pomiarów natężenia źródła światła służy przyrząd zwany fotometrem, którego dz» łanie polega na porównywaniu natężenia badanego źródła z natężeniem żarówki wwicowej. Chcąc wizualnie wyznaczyć natężenie źródła światło, należy oświetlić pewna powierzchnię światłem pochodzącym ze źródła wzorcowego i źródła którego ns.\źo-v wyznaczamy. Załóżmy, żc promieniowanie pochodzące z obydwu źródeł światła pad* n* oświetloną powierzchnię pod tym samym kątem (najlepiej równym zero) i ośwwtłem* dawane przez obydwa źródła są sobie równe

E0 = EX Z zależności (30.3) i (30.4) wynika I0cosa0 Ixcosax -2 _2"	(50.4)
	(56.5)
r0 ź

gdzie wskaźnik „o" oznacza źródło wzorcowe, a wskaźnik „x" badane. Ponieważ - w*' żenią a₀ - a,, więc wyrażenie (30.5) przyjmie postać

I

^ro

Znając natężenie źródła wzorcowego /₀ możemy wyznaczyć natężenie /, źródła badane-go lub względne natężenie W źródła światła

192

Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki