DSC00256 (12)

1 U Afcotfyko

Cz«ł»M wtkm <xUwt«k« ■ <_łf it.tłiw.n f«| •kattytmytli

A * ,

Sfmn&&£s

im az***b*«* &*n*m

%ri*+* k/v#k«ci udu fmi ^witaołci .ryk im*

Uórym <&**4 jcw yt%*.rc itpmyif dpłJac kr/v»c| UIT Pn*    i W pn»*jW* »*K/*k prn khfeywi

*«ięfc w* jeanr «J*wofa* Ą jot/iwa#**** »w< wę wr»*ca*r Ki u flr> pr**ri*/r«Hu u** gi* nam** sMiętnu* **«, lu/r oftstrdmfe i»fniui duchu f J^ł> «tfxr*r crfęęty kr/v»* 0% i*₃ y»*tny «fci*ara» %fy<JMlewci ON* «h*c m w> kjkm

gmllTHCZIliC

3Ml *

4IK kv

>Mu

l»'V

vK<M i

t    ^

lo /i Hm

W\k . piuf\> «ływ i|iM<sii pi •'nu holu

1. MECHANIKA

Poziom natężenia dźwięku

rn

/

/

lo

l <i u izłowrt* mc jest czute na mewidbc jmum lutę/cmn dźwięku, Wahania fiatę/cma do około 10<* . m pracz c/i wieka Zauważane Sfammci nalę/eń

punkt* m ekstremalnych <fl* progu stazmlriaia i progu

Mu wysuw 10 lak szeroki zakres nutę a n d/w:_sku, ka*c ucho człowieka /U*lix jat odbierać, opfeujc w c ko*< zwań » poziomem naię/enui d/witku 1 /,i

lan.iv. mtędzy natężeniem dotyku • poziomem na k/tni i dźwięku ujmuje prawo Webera -1 ochr* ra. ki* rc mówi, zc poziom natężenia dźwięku Ą jc*t pro porcjowi lny do logaryimu natężenia /1 - Ig /

Po/iom natężenia charakteryzujący w tkali tog.i*

n>!mic/ncj natę/eme / danego d/więku w \fosunku

. | • ur

nu /    10    —r (tonu inlmcticnia). dc fi

ni uje równanie A ^s lOJgj- 10 Ig

K Inn d * p« /nmut n uę/citui dźwięku oblK/oiugo wy pod mero w/mu |. si I «Lv\tv| (I <!h> równy 0 I H (hcł-0 IWiom natężenia d/więku jol równy Od U,

i * \L'

^ih* matę.-• nk'/ lo c/yli j< M równy pm

ni

l*.owi K - iliitisu dl i tonu o t/ęsloiliww i lonolL ^ 1 iii dct\K lowcj jHi/iom n i tę żeni u ińwny 12odH d.-litowi poi u i p mnę s|yv.iliuKu dli i/i, stoi liwosi i I kil Ko/nicę po/iomow itiitę/euiti dwoili iKlhitra nuli d/w lęków można przedstawić jako

^ ^,n j ^ f y ) UHV j -

Jeśli Altem ii|) ló/nk i wynosi 40dB, znat/y to /i

drugi d/wkk ma n ttę/cnie I0‘ i uy mmejs/c 11 ilas uwa/ainy /a s/kodliwy dl i /diuwi.i, gdy jego waitosi przckrac/ i K5dlk

Głośność

U opisanej skali po/mm u natężeniu dźwięku odnosimy się do progu slvs/aln«iM.i d/więku <• n iK/eniu

jj \Lf

IkHz caIi do dźwięku o natężeniu / = 10    —r,

m

a poziomu głośności A OdB. Ucho jednak nie jest jeJnakówo e/ułc m d/więki o ro/nych częstotliwo se ich I \k więc dwa dźwięki o jednakowym natężeniu mogą hyc słyszane niejednakowo głośno, jeśli mają rożne częstotliwości Na opisanie lej właściwo-tonów pozwala wielkość fizyczna zwaną głośno scią i jej jednostka zwana fonem łon ma glo nrjsc n fonow je/di slys/ymy go tak s i mo głośno, jak ton o częstotliwości 100011/ i jki/io mic natę/cma n db.

Diagram przedstawia krzywe jednakowej gl<> ności, czyli izofony

Hm)	1«JHj	/><!**>
1	120	prugbótu
10 -	ino	1 *0
10 *-	H0-	' 1 i W ł _ -
10 -	U)	\ \ vn^ J» _ .■—
10 •	411	V ^^Svs**s. | '
-		YN/Ny ___
IM -	20-
IM	U-	dys/ illH»v J ""w-Z T* - T ---------T---------

3

mm

ilJJiKKt

O.00MÓ3

20 IIHI

mon

i"*mn ‘dl/)