14. Rozwiązanie zagadnienia własnego ir-w*..Najpierw trzeba rozwiązać zagadnienie własne aby na jego podstawie wyznaczyć ogólne rozwiązanie układu równań różniczkowych opisujących tzw. drgania własne. Warunkiem istnienia niezerowego rozwiązania układu r-nań zag. własnego jest zerowanie się wyznacznika macierzy współczynników tego układu, Po rozwinięciu wyznacznika
otrzymamy r-nie, które nazywamy r-niem charakterystycznym zagadnienia własnego Pierwiastki tego r-nia nazywamy wartościami własnymi •ł.c.j. (odpowiadają im parametry co„. Reasumując: rozwiązanie zagadnienia własnego
__-hiitiiiih iii|,||'iiiIiih~ ' ’ _ ".,
wj
polega na wyznaczeniu częstości własnych i wektorów własnych.
ii
Zasada ortogonalności drgań własnych: wektory własne są ortogonalne z wagą HPHIHh ' {fj hi? -om*
macierzy bezwładności i z wagą macierzy sztywności s-«s,.w-u:
|'ftjśfjć.-— -rjig-i-- gdzie «- masa główna układu towarzysząca i-tej formie drgań; v-
sztywność główna układu towarzysząca i-tej formie drgań.
To. Bazę poszerzoną stosujemy w celu wyznaczenia macierzy podatności w układach
statycznie niewyznaczalnych. f-o# .gdzie ;-wektor zawierający zbiór
przemieszczeń na kierunkach usuniętych więzi nadliczbowych
17. Metoda bezpośrednia - niezależnie ile wynoszą warunki początkowe, drgania swobodne zanikają po pewnym czasie (ze względu na tłumienie w układzie). Po tym okresie przejściowym rozwiązaniem równania są drgania ustalone harmonicznie i tego rozwiązania poszukuje się. Ideą zasady bezpośredniej jest określenie rozwiązania drgań wymuszonych harmonicznie bez uprzedniego rozwiązania zagadnienia własnego.
18. Wyznaczanie obwiedni dynamicznych sil wewnętrznych - l)Tworzymy schemat
dynamiczny konstrukcji i za pomocą metod dynamiki budowli wyznaczamy na podstawie stanu przemieszczeń obc. kinetyczne: ^-L-v-z..r .c *<ś. 2)Tworzymy schemat
kinetostatyczny i metodami statyki budowli wyznaczamy stan wytężenia dynamicznego (wyznaczamy: Ma, Ta, Na —» oa, ta); s-*.****—*’-*
(f^9^ Transformacja własna - śluzy do przekształcenia sprzężonych równań ruthu do postaci równań niezależnych (separowanych). Można ją stosować dla dowolnego wyrmiszenia jeśli znamy wyniki rozwiązania zagadnienia własnego - macierz własną układu. Zalety: zamiast rozwiązywać układy sprzężonych równań różniczkowych możemy „kilkakrotnie rozwiązać równania pojedyncze tego Samego typu.
4