DSC00146 (24)

wielki zasób pojąć moralnych, z których wyprowadzali pewne wspólne reguły postępowania. Żyli w rodzinach stosują' się do powszechnych zwyczajów, które zastępowały im prawa, i mieli nawet pewną prymitywną farmą rządu.

Jest oczywiste, że skoro tak trudno było zdobył środki utrzymania, skoro nie można było mieć pewności, że się je zdobędzie, i skoro po okresach ogromnego wysiłku nieuchronnie następował okres całkowitego wypoczynku, człowiek nie miał wolnego czasu na rozmyślania, w których mógłby wzbogacać swoją inteligencję nowymi kombinacjami 5dej. Zaspokajano mi wówczas potrzeby w sposób zbyt przypadkowy i uzależniony od pór roku, aby mogła rozwijać się pomysłowość i przedsiębiorczość i aby osiągnięcia w tej dziedzinie mogły być przekazywane innym. Każdy starał się jedynie udoskonalić własną sprawność i zręczność.

Postęp rodzaju ludzkiego musiał dokonywać się wtedy bardzo powoli; mógł następować tylko w znacznych odstępach czasu, w szczególnie sprzyjających okolicznościach. Z czasem wszakże widzimy, jak dodatkowym źródłem utrzymania poza polowaniem, rybołówstwem i samorodnymi płodami ziemi staje się żywność dostarczana przez oswojone zwierzęta, które człowiek umie już hodować i rozmnażać. Później dołącza się je szcze prymitywne rolnictwo. Człowiekowi nic wystar czują jni płody i rośliny przypadkowo znalezione. Iccj zaczyna robić z nich zapasy, gromadzić je w pobliżu swojej siedziby, sieje jc lub sadzi i uprawiając ziemie zwiększa plony.

Wlusność, którą w pierwszym okresie stanowią i*