DSC00529 (7)

Rurka Pitota    naa—

Rurkę Pitota (fyt. 2.2) ***** m wówczas, gdy ciśnienie statyczna H * Pt poruszającego się płyt*® j#*t barometrycznemu /y Jeżeli różnica poziomów cieczy w manometrze podłączonym de rurki wynosi M, to ciśnienie całkowite:

p_x=p_c~£shy_m+p_b.

Ciśnienie statyczne

Po-Ps-Pb»

Stąd

^P~Pc~Ps ~Pd - &hy_m- (23)

Po podstawieniu zależności (2.3) do równań (2.2) otrzymujemy wzór opisujący prędkość strugi, zmierzoną rurką Pitota:

fźAh v

^V1~T~-    *«•

Rurka Prandtla

Ciśnienie statyczne płynącej strugi zazwyczaj różni się od ciśnienia barometrycznego    dlatego niezbędne jest równoczesne wyznaczenie ciśnienia

panującego

w przepływie niezakłóconym i w miejscu spiętrzenia. Jednym z przyrządów, który umożliwia przeprowadzenie takiego pomiaru jest rurka Prandtla (rys, 2.3), stanowiąc* połączenie sondy Pitota z urządzeniem mierzącynr ciśnienie statyczne. Otwory piezometryczne, które umożliwiają pomiar ciśnienia statycznego, usytuowane są m pobocznicy, a ich odległość od części czołowej rurki /■» 3d. Manometr podłączony tło sondy Prandtla wskazuje wysokość Ah, odpowiadającą różnicy ciśnień;

^P~Pi ~Pp ~Pc ~ Ps g Pd^=Ahy_m .

Bardzo często, podczas wykonywania pomiarów prędkości powietrza o gęstości p *=> 1,25 kg m"³, manometry napełniane są wodą destylowaną, której ciężar właściwy JŁ “ 9810 N m'³. Jeżeli podane wartości liczbowe p i » podstawi się do zależności (2.4), to uproszczony wzór opisujący prędkość przeptywąjącego powietrżtt m/k następującą postać (Prosnak 1970):

26