1. Położenie nzycznogeograflezne
Obszar objęły opracowaniem klimatologicznym położony jest, według i. Kondrackie-I go, w obrębie czterech makroregionów (ryc. 1):
I - Doliny Dolnej Wisły (stacja Grudziądz),
- Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkicj (stacje Bydgoszcz i Toruń),
- Pojezierza Chcłmińsko-Dobrzyrtskiego (stacja Płock),
- Niziny Północnomazowieckiej (stacja Mława).
Omawiany obszar ma rzeźbę nizinną równinną w obrębie dolin i pradolin, przechodzącą we I wzgórza morenowe oraz falistą nizinę w kierunku wschodnim (ryc. 2).
Dolina Dolnej Wisły jest szeroką dolina rozdzielającą wzniesienia pojezierzy pomiędzy PradoImą Toruńsko-Ebcrswaldzką a równiną Żuław Wiślanych. Długość doliny wynosi 120 km, a szerokość zmienia się w granicach od 3 do 15 km w kominowych rozszerzeniach. Zbocza doliny osiągają wysokość względną od 50 do 70 m, a średnie zwierciadło Wisły obuli la się od 28 m n.p.m. do około 7 m u początku delty. Dolinę wyżłobiły lodowce starszegt plejstocenu tworząc w len sposób zagłębienie pozwalające na przelanie się wód z pradoUn >o wytopieniu się lądolodu. Dolina Dolnej Wisły znajduje się w cieniu opadowym wzniesii liorenowych. Pod względem biogeograficznym zasługują na uwagę pozostałości lasów łęg mych z olszą czarną oraz zbiorowiska łąkowo-stepowe na nasłonecznionych zboczach doli izie stwierdzono występowanie ponad 100 gatunków roślin ciepłolubnych.
Pojezierze Chełmłńsko-Dobrzyńskie położone jest na wschód od doliny Wfok u stronach jej dopływu Drwęcy. Wzniesienia morenowe tylko w kilku miejscach prz iją wysokość 150 m n.p.m. z wyjątkiem Garbu Lubawskiego (wysokość maksymaln Na obszarze pojezierza znajduje się ponad 200 jezior* nie osiągają one jednak więl