0348

Powstanie i rozwoj rodu ludzkiego.    315

Historyczny rozwój tej sprawy wyłożyliśmy w rozdziale pierwszym. Jeżeli rasa ta oznacza się często jako neanderska albo kansztacka, tłomaczy się to tem, że w Cannstatt już w 1700 r. znaleziono odłamek czaszki, przechowany w Sztutgarcie, który długo służył za pierwowzór niższego ukształtowania czaszki w ogólności, chociaż niesłusznie, gdyż nie przedstawia bynajmniej cechy charakterystycznej, polegającej na potężnych guzach nadocznych.

Kość czołowa z guzem nadocznjm.

Odłamki czoła ludzi kopalnych z Krapiny w Chorwacji.

Według lotogratji profesora GorjanoYieza-Krambergera.

Odłamek guza nadocznego, widziany z boku od strony wewnętrznej.

EOdłamek guza nadocznego, widziany z

Czy jest istotnie dyluwjalny, tego już rozstrzygnąć niepodobna; jeżeli jednak pochodzi z tych czasów, to należy do tej samej kategorji, co i wiele innych czaszek, o których dawniej również mniemano, że podobne są do człowieka z Neandertal, profesor Schwalbe jednak wykazał, że chociaż są to niewątpliwie czaszki paleolityczne, przeceniano znacznie podobieństwo ich do typu neanderskiego. Pod tym względem ważność szczególną zyskał odłamek czaszki z Egisheim, przednia tylko część sklepienia, znaleziona 1865 r.