0233

Powstanie i rozwój rodu ludzkiego.

207

Szkielet prawej i lewej stopy człowieka,

widziane z dołu i z góry.

Według orj ginału w instytucie anatomicznym unlwersytetu berlińskiego.

koniec stawowy, do którego przystaje wydrążona kość łódkowa (navicu-lare), kość piętowa styka się z kością sześcienną (cuboideum). Kość łódkowa dźwiga kości śródstopia (metatarsus) trzech pałców wewnętrznych (I, II, III), kość sześcienna podobneż kości dwóch palców zewnętrznych (IV, V). Uderzająca jest zgodność wszystkich tych części szkieletu u młodego embrjona ludzkiego ze stanem dorosłym np. workowców łażących,rozciągająca się nawet na goleń. Gdy u człowieka dorosłego kość piszczelowa jedynie tworzy z udo-wą staw kolanowy, ma w' tern udział u embrjona i kość łydkowa, co tworzy stan tak dalece pierwotny, że znajdujemy tu odtworzone w rozwoju zarodkowym dawne dzieje człowieka od najstarszych okresów geologicznych, od samych początków kręgowców lądowych. Cała noga ludzka utrzymała się na stopniu dawnych przodków łażących; palec pierwszy w stanie zarodkowym jest stosunkowo krótszy aniżeli następne, i od innych odstaje bardziej, w budowie więc młodego płodu ludzkiego wy-czytujemy nowy dowód,