DSC00669

o)

b)

c)

R" IM (Ifcwfłio nwkiómh ghmriw i - BmgUm grmnkM. b— Ztfmtmt milmmm. < — 5p»'<«gsy ę I — cMwfitn. 7 pMnid

am\ łopUMat h lub protoplastach. Ponadto znane są różne typy chromoptotów. które d/ięki dużej m»atiotoi określonych karotcnoidów nadają zabarwienie korzeniom marchwi, wielu owocom (Np pomidora) lub płatkom okwiatu (np. Tagetes patida).

Tabela la ! 1\jn płasiydów

	Krótka charakterystyka
bąitoyd)	występują w komórkach embrionalnych. Stanowią etap pośredni w rozwoju innych typ?* plastydów:
ljMkopUay	plastydy bezbarwne. Występują najczęściej w komórkach tkanek zapasowych tUk*n*. endosperm. bulwy, korzenie). Jeżeli zawierają dużo skrobi, to określą «ę je czasem jako amyloplasty. Amyloplasty wykryto również u niektórych glonów (np. PoiyttmmY.
Etioplasty	plastydy charakterystyczne dla komórek liści roślin etiolowanych Pod w /ględeni składu 1 chemicznego niewiele różnią się od chloroplastów. Zamiast chlorofilu nagromadza sic pieto- 1 chlorofil id w ilościach śladowych. Po oświetleniu przekształcają się w chloroplast);
Chloroplasty	w\stępują w roślinach zielonych. W nich zlokalizowane są wszystkie ogniwa fotosyntezy ! i wiele szlaków metabolicznych w mniejszym lub większym stopniu związanych z fetrayn-tezą;
OnooplMy	plastydy barwne odpowiedzialne za żółte, pomarańczowe lub czerwone zabarw ienie wielu owoców (np. dojrzale pomidory, owoc jarzębiny), płatków kwiatowych (np u R^num ulus* Tropaeolum) i korzeni niektórych roślin (np. marchwi). Występuje w nich od kilku od kilkunastu różnych karotenoidów (często specyficznych), które zwykle są /estryfikowane wyższymi kwasami tłuszczowymi (np. polmitynianem). Funkcja chromoplastow w metabolizmie komórki jest nieznana;
briypypli-•ydów u roślin wyższych	opisano również plastydy. najczęściej bezbarwne, które zawierają znaczne ilości substancji lipidowych (np. w epidermalnych komórkach u wielu gatunków z rodziny Arna ryllidaceat, Orchidaceae) lub białka zapasowego (np. w epidermalnych komórkach u HrU* borus corsicus)',