DSC00838 (7)

- • ................ !■    ' « -W«W*«S?£

kowo amorficzne bóstwo „Spieszka-sparyszka^j do której żniwiarze modlili się słowami: i

Och Spieszka-Sparyszka

Prylaci do mianie

Da z bujnym wie:    Kam,

Na bielyra matyloczkiL    . ■$&',

l daj Boże loko,

J wieczat niedaloko. 1 A chto upierad za< zau,

Kab zzadu styrczau, $

A ja aposznła_:

^    Kab była ra&koszna ^M.

Tenże autor przytacza dziesiątki przykładów, nieraz wręcz zabawnych, takiego właśnie substancjalnego traktowania przez lud różnych dolegliwości fizycznych. I tak choroby można pozbyć się przez: ■wypędzanie, wysysanie, wyciskanie, wytrząsanie, zdmuchiwanie, ocieranie, oskrobywanie, zlizywanie, zmywanie, wystraszanie nagłym hałasem, gryzienie, drapanie, przypiekanie ogniem, kadzenie, wreszcie zwykłe bicie (choroby), przy czym razy oczywiście otrzymuje sam chory ⁵¹. >

W materiałach etnograficznych dotyczących Słowiańszczyzny, a Białorusi w szczególności, znajdujemy dane dotyczące personifikacji czy też substancjalizacji wielu innych oderwanych pojęć, jak śmierć, szczęście, dola, płodność, „napaść” czyli niedziela, będąca upostaciowaniem niedzieli mszczącej się na tych, którzy jej nic świętują. Na szczególną uwagę w tym kontekście zasługiwałaby substancjalizacja pojęcia siły, jako że przy braku należytej ostrożności wUumacz&niu wyobrażeń i pojęć ludu na język filozof i mej abstra’- i ^ł~two mc -