DSC01560

Wojnic jem aby zaliczyć tekst do zbioru wypowiedzi krytycznych jest metąliteracicość | Wmiatanie kulturalne, które ma związek z literaturą - specyficzną cechą krytyki flt. jest Pj-agnnatycznoććjjodwójnie ukierunkowana - ku literaturze 1 ku zewnętrznym wobec niej u klin społecznym (krytyka z jednej-strony tworzy i dynamizuje życie literackie z drugiej strony oddziałuje na system społeczno-kulturalny

Krytyka ma nawiązywać kontakt między tym co literackie a tym co pozaliterackie. Ujawnia dialogową Istotę dzieła literackiego i całej literatury. Każde dzieło jest aktywnie usytuowane wobec Innych, jest rozmową.

Krytyk jest pośrednikiem między pisarzem a czytelnikiem. Jest też twórcą przestrzeni literackiej, też tworzy fakty literackie dzięki aktywności w produkowaniu jak i odbiorze literatury.

Twórcze możliwości krytyki literackiej:

1.    stwarza możllwośd generowania takich, a nie Innych dzieł literackich. Uświadamia istnienie określonych konwencji artystycznych w danej dziedzinie sztuki, systematyzuje je i hierarchlzuje

2.    ustanawianie elementarnych faktów literackich. Klasyfikując teksty do publikacji krytyk przemienia je w sztukę. Wypowiedź twórcy jest półfabrykatem który dopiero po przekroczeniu progu społecznej akceptaqi staje się elementem świata literatury.

jednak społeczna akceptacja danego faktu językowego jako literatury jest wypadkową działań twórcy, krytyka I Instytucji żyda literackiego bo obligują go istniejące w danym momencie procesu historycznoliterackiego systemy wartości

3.    tworzenie całości większych niż pojedynczy utwór - idee, znaczenia światopoglądowe, konwenq'e, tematy, szkoły, prądy nurty, gatunki. Krytyka to spaja, porządkuje, hierarchlzuje Krytyka to system wyborów tworzących szereg progów klasyfikacyjnych. Powołuje do istnienia faktów literackich, oznacza ich wartość, plasuje w hierarchii, adresuje do określonych odbiorców

Zorientowanie krytyki na działanie, dążenie do dynamizacji i przekształcania literatury są czynnikiem różniącym ją od nauki o lit.

Krytyka jest również działalnością artystyczną I badawczą. W dziele krytycznym też funkcja poetycka i uporządkowanie naddane.

Krytyk zamienia to co literackie na to co nielifeerackie, struktury artystyczne Interpretuje w_

kategoriach innych porządków systemu kulturowego. W perspektywie semantyki krytykiem jest - ten kto zajmuje się znaczeniami literatury zbieżnymi z innymi systemami semiotycznymi. Dokonuje przekładu sensów wytwarzanych w litera tu rze_na sensy powszechnie zrozumiale

#łier- u porządkowa n i e_w iązk i funkcji krytycznoliterackich: ^    **

^estetyczno-Iudyczna cel podejmowanych działań tkwi w samej sztucśTTeksty krytyczne muszą realizować funkcję poetycką i impresywną.    _ _

^^spresy^vY^na “ wyrażanie osobistych .przeżyć, Informowanie własne przeżywanie dzieła lit. Szczególnie w gat. Impresja, dziennik, polemika, pamflet. Wartościowanie to spoiwo działań krytyczno lit. Istnieją krytycy którzy za cel stawiają sobie propagowanie własnego

1.pragmatyczna- nadrzędna - kontaminacja funkcji impresywnej i wolięjónalnej, _T _j2.odporządkowane jej są inne_

^U)    "    ^!4^0(/aujL

.fce/M-u 111 G^fłtC, i^wrvouu^e ||l

f;

d,,.... .' ' '•    .    |§|j§; i    ■ .1 . ' :_:Vcsi

JO -

Uęf% OUL - />-- -1 -* -- -*£

-'GV©fei