wszystkie cele itójft się realizować jednocześnie:
■ Jedn-“ »» snc dążenie do wzrostu gospodarczego.! Jo stabi!flfiŚ£LsS!:
Wzrost gosp«>darczv może być stymulowany (osikany) „rn, ti«K posunięcia jak obniżka podatków, stóp % czy K-ż rozszerzenie us społecznych.
W elekcie uzyskuje się wzrost konsumpcji, któremu iowarzesze wzrost popytu i cen. W drastycznych wypadkach proces ten może doprowadzić do póstypującci inflacji.
Cele polityki makroekonomicznej:
■ Jtd noczcsna walk a z bezro boc i cm i jin A a cją
Zwalczanie inflacji wymaga prowadzenia rygorystycznej, obniżającej popyt, ptiliryki placowej oraz utrzymywania wysokich stóp "'o. Posunięcia te ograniczają inwestycje i zatrudnieniu w przedsiębitirstwach, utrudniając walkę / bezrobociem. W niesprzyjających warunkach mogą wręcz powodować bezrobocie (mechanizm ten opisuje krzywa Phillipsa).
Iff
■ l'kierunkowana na walkę z inflacją.
■ Najważniejszym jej elementem jest stopa proccntowa.
■ W Polsce politykę pieniężną realizuje Rada Polityki Pieniężnej - organ niezależny od rządu.
■ Najważniejszy ni zadaniem jest zapewnienie odpowiedniej regulacji dopKwu pieniądza do obiegu i odpływu z obiegu, aby nic występował on ant w naelmiarzc, ani w niedostatku
■ Nadmiar pieniądza w stosunku do p< ślazy dóbr i usług powoduje inflację, zaś niedostatek dcflację (kurczenie się podaży pieniądza i drenowanie rynku pieniężnego).
Polityka budżetowa
**y ż** Awtra i nkaj rząj efca bpr « danym n Au i jakie
A‘ę*'** %-tn v* u1* \lncttndk'-
i iifcii fclii
TfmSkm » yymłwli n^fc
**ł* ' '▼MWNk. ftWT»m y> łWkfntiy
Polityka dochodowa
■ Polity ka dyscypliny dotycząca wzrostu plac, tak aby wzrost płac nic przekraczał wzrosną cen.
■ Wzrost płac realnych powinien być możliwy tylko dzięki wzrostowi wydajności pracy.