DSC03667 (2)

PRZEBIEG POOPERACYJNY

Okres ten może nieznacznie różnić się w różnych szpitalach. Mają one, wypracowane w ciągu wielu lat metody doprowadzania pacjentów w jak najkrótszym czasie do jak największej sprawności z zachowaniem optymalnej ostrożności i bezpieczeństwa.

Dla przykiadu podamy poniżej schemat przebiegu pooperacyjnego stosowany w naszym Oddziale.

f — po zabiegu pacjent przebywa do rana następnego dnia w sali intensywnego nadzoru, wykonując ćwiczenia oddechowe (co godzinę 10 głębokich wdechów nosem z równoczesnym unoszeniem ramion oraz wydech ustami z opuszczaniem ramion).

II — w pierwszej dobie po zabiegu pacjent powraca do swojej sali, kontynuując ćwiczenia oddechowe w celu zapobieżenia zapaleniu płuc oraz rozpoczyna ćwiczenia izometryczne mięśni brzucha, pośladków, ud i podudzi. Istotą tych ćwiczeń jest równomierne napinanie mięśni przez ok. 10 sekund oraz powtarzanie tych ćwiczeń kilka razy dziennie.

III    — między trzecią a piątą dobą po zabiegu dodatkowo zezwalamy na siadanie ha brzegu łóżka, zalecając ćwiczenia zginania i prostowania podudzi oraz zginania i prostowania kończyny w operowanym stawie.

IV    — w 5—7 dobie zezwalamy pacjentowi na poruszanie się na wózku inwalidzkim.

V    — 10—15 doba to rozpoczęcie ćwiczeń na sali gimnastycznej w odciążeniu,

VI    — w 16—18 dobie zalecamy naukę chodzenia o 2 kulach łokciowych bez obciążania kończyny operowanej.

VtJ — z umiejętnością chodzenia o dwóch kulach również po schodach pacjent w 19—22 dobie zostaje wypisany do domu.

VIII — z dwu kul korzystamy przez 3 miesiące od zabiegu.

IX — z pomocy jednej kuli — przez kolejne 2—3 miesiące lub dłużej, w zależności od potrzeb.

Powyższy schemat postępowania pooperacyjnego może ulegać indywi-,    dualnym zmianom w zależności od rozwiązań operacyjnych. Rehabilitacja

nie kończy się jednak wraz z opuszczeniem szpitala czy kliniki. Ćwiczenia wykonywane w szpitalu są przygotowaniem do prowadzenia dalszego usprawniania w warunkach domowych. Prosimy pamiętać, że ćwiczeń nie *    wolno wykonywać z użyciem nadmiernej siły. Istniejące przykurcze

(ograniczenia ruchomości) należy likwidować stopniowo i cierpliwie. Forsowanie ruchu, zwłaszcza przy pomocy osoby drugiej, daje tylko pozorne korzyści, w rzeczywistości zaś wpływa niekorzystnie na zamocowanie protezy.

2 Mam sztuczny staw biodrowy