DSC04106

E NE

N I WSW

WC/UftJmO

Rzeki kolo Rudy Strawczyńskiej (według L. Lindnera, 1977i)

- gliny iwietrzellnowc wapienia mu siłowe go 1 kajpru, 3 — mulkl mikowe z toczeńcami •t noiiarniste, nieco iglinione, 7 — piaski szare, mułkowate z okruchami skal pstrego liny * wałowe z materiałem skandynawskim i lokalnym (piaskowce liasu i pstrego piaszczyste z okruchami materiału skandynawskiego 1 jurajskiego oraz wkładką humusową p*?re|go piaskowca, jury, turonu i cenomanu); stadlał maksymalny górny — faza piaski średnia i gruboziarniste, 15 — mułki warwowe, 16 —    piaski grubo-

- u rajskimi, kredowymi i triasowymi oraz materiałem skandynawskim, w spągu cienkie remieni, 19 — mułki i iły warwowe, 20 — glina zwałowa miejscami piaszczysta z cien-:amniowe, margle i wapienie sarmackie, wapienie dewońskie, piaskowce i kwarcyty kam* oraz spływami glin zwałowych. Interglacjał mazowiecki: 22 — piaski ze żwirem lokalnym malna: 23 — mułki piaszczyste szare, z detrytusem roślinnym i smugami piasku, 24 — drobnoziarniste, 26 — piaski mułkowate; faza maksymalna: 27 — mułki, 28 — mułki piasz-ieh (taras V), 30 — piaski gruboziarniste i różnoziarniste ze żwirem skał lokalnych piaski gruboziarniste i różnoziarniste z wkładkami mułków. Zlodowacenie północnopolskie: kainych (taras III); 33 — piaski średnioziarniste szare (taras II). Holocen: 34 — piaski niczne (taras I)

nego (dolnego) zlodowacenia południowopolskiego w zachodniej części regionu świętokrzyskiego, towarzyszących jej osadów fluwioglacjalnych i ekstraglacjalnych oraz równo wiekowych im serii zboczowo-zastoisko-wych dała możliwości podjęcia próby odtworzenia zasięgu lądolodu tego stadiału i rozmieszczenia zróżnicowanych produktów akumulacji na jego przedpolu (fig. 40).

Materiały geologiczne dotyczące wschodniej i południowej części regionu świętokrzyskiego są znacznie skromniejsze, jeśli chodzi o osady i charakterystykę procesów w okresie przedmaksymalnego (dolnego) stadiału zlodowacenia południowopolskiego. Należy sądzić, że dolna glina zwałowa na obszarze Niecki Połanieckiej, wschodniej części Pogórza Szydłowskiego i zachodniej części Wyżyny Opatowskiej (A. Walczow-ski, 1962a, 1972; L. Lindner — mat. niepublikowane) odpowiada przed-maksymalnemu stadiałowi tego zlodowacenia. W większości przypadków glina ta spoczywa bezpośrednio na utworach przedczwartorzędowych na wysokości 180—220 m n.p.m. lub jest zastąpiona żwirem i piaskami z materiałem skandynawskim. Z reguły wspomniane żwiry i piaski' występują jednak na zewnątrz zasięgu tej gliny i reprezentują równowie-kową jej serię sandrową.