MAFIA
nlr
M
itln^flO (M SobOl<*W*k 9<i0). to jednak nie
1952, KU Jedrn
jŁOWtf
40)
ido w najstar
Rożyck|eB° (196ib, I964b, l972a) główne optimum •lacjalu mazowieckiego mogą reprezentować *zczą^| liściastych (m in >4cer) zachowane w dolnej cząkń io (1) cyklu erozyjno-akumulacyjnego w profilu zh&r.
B
Fig. 48. Profile geologiczne z Olszewic (p p : Barkowic Mokrych f Ej (według S. Z. Różyckiego 1972a)
1 — wapienie jurajskie,
2 — gliny zwałowe zlodowacenia południowopóji? skiego i zlodowacenia środkowopolskiego; kolejne (cyfry w kółkach) serie aluwialne interglacjału mazowieckiego: 3 — piaski różnoziarniste ze żwirem ze skał skandynawskich,
4 — żwir ze skał lokalnych, 5 — piaski średnio-ziarniste, e — piaski drobnoziarniste, 7 — toczeńce lub bryły glin zwałowych i iłów warwowych, 8 — muły piaszczyste, 9 — muły, 10 — odłamki drewna, 11 — osady organogeuto*; ne (torfy, gytie, łupki bitumiczne, muły ze szczątkami roślin itp.), 12 — gleba, 13 — szczątki roślin kowic Mokrych (fig. 48). O interglacjalnym charakterze tego osadu wypowiada się również E. Ruhle (1952c), m.in. na podstawie badań paleo-florystycznych M. Sobolewskiej i M. Stupniewskiej. Zalicza go jednak do interglacjału najstarszego (kromęrskiego), jako że w wyżej występujących cienkich wkładkach glin zwałowych widzi ślady zlodowacenia południowopolskiego i dopiero wyżej leżącą, górną serię organogenicz-ną wiąże z interglacjałem mazowieckim (E. Riihle, 1952c; M. Sobolewska, 1952).
Odpowiednikiem paleoklimatycznym tej części interglacjału mazowieckiego jest zapewne warstwa kostna z Ursus spelaeus Rosenmuller ®t Ileinroth, której powstanie w stanowisku Draby 3 koło Działoszyna Uig. 34) jest wiązane z optimum klimatycznym tego interglacjału, dato-