MI‘1/,1 >1M HTOCWN KARPATY 151
is/.iv,r ,*0, o^ftdy są więc* stftrszo od zlodowsoonla środkowopol-in ro Jest to być możo ,,uowy" intorglacjsł przed wurciuńHki. v W Kotlinie Sandomierskiej w Adamówce nu północ od Sieniawy W ijłiskowska-WysoczaAska (1971) stwierdziła nu iłach mioceńskich na M>kości 194 m n.p.m, (pod warstwą piasków miąższości 13,5 m) mułki ' torfy interglacjalne (fig. 55). Wstępna analiza pyłkowa wykonana M. Dąbrowskiego wykazała obfitość drzew liściastych (dąb, lipa, jesion, grab i in.). Stanowisko to, podobnie jak bliżej nie dato-v me florystycznie stopnie erozyjno-akumulacyjne w innych dolinach, ;v się podstawą przyjęcia przez autorkę rozcięcia interglacjalnego ,v południowej części kotliny jedynie do 20 m nad poziom współczesnych koryt rzek. Tymczasem profil w Mokoszynie koło Sandomierza
Fig. 56. Budowa poziomu piaszczystego z ostatniego glacjału i niższych tarasów w dolinie Wisłoki koło Brzeźnicy i Pustkowa (zestawiono wg W. Daskowskiej--Wysoczańskiej, 1971; K. Mamakowej i L. Starkla, 1974 i materiałów L. Starkla) 1 — iły mioceńskie, 2 — piaski rzeczne, 3 — żwiry rzeczne, 4 — mułki ilaste i piaszczyste, 5 — torfy, 6 — piaski wydmowe, 7 — mady, 8 — lokalizacja próbek datowanych metodą
radiowęgla (wiek podano w tysiącach lat)
SW P^lnwyż
Tarnogrodzki
Fig. 57. Przekrój doliny Sanu koło Niska, według J. Buraczyńskiego i J. Woj-
tanowicza (1968)
1 — iły krakowieckie (trzeciorzęd); zlodowacenie poludniowopolskie: 2 — glina zwałowa, 3 — bruk morenowy, 4 — piaski wodnolodowcowe, 5 — plaski pokrywowe ze żwirem w stropie; zlodowacenie środkowopolskie: 6 — piaski ze żwirem, 7 — piaski drobnoziarniste z mułkiem, 8 — żwiry gruboziarniste; zlodowacenie północnopolskie i środkowopolskie: 9 —■ seria aluwialno-deluwialna, 10 — piaski rzeczne z soczewkami piaszczysto-żwirowymi; schyłek plejstocenu: 11 — piaski eoliczne; holocen: 12 — piaski facji korytowej, 13 — utwory
osuwiskowe, 14 — mady