198 Oim/AUY WYHTKlPnWANIA HTM ATYfJH A FI A
198 Oim/AUY WYHTKlPnWANIA HTM ATYfJH A FI A
zic h ** rozwoju mu nawiązał geologicznej nie zmienili w
nio zmienili w zasadniczy sposou ■uiiaiHatu .....
" 1834 .. pozostawiając poziom eemaki pod przykryciem dwu serii gU. ciaenicinyeh które B. Malicki (1951a, b) interpretował początkowo jako
aty roślinnej interglacjału eemskiego. Do lego pozio-• Z. KotańiKi (1958) w swym opracowaniu budowy ichodnloh ŻuUw. Jednuk ant B. Halicki, ani Z. Kotafakj Basadnlczy auosób schematu stratygraficznego li. Galon*
Fig. 72. Ważniejsze stanowiska flory i malakofauny w osadach interglacjału eemskiego w rejonie doliny dolnej
Wisły
i — flora, 2 — mięczaki słodkowodne, S — mięczaki morskie
osady dwu odrębnych zlodowaceń poeemskich. W dalszym ciągu niejasna też była pozycja hipsometryczna osadów eemskich, które znajdowały się według danych wiertniczych na wysokości od około 0 do 50 m p.p.m. Niejasny był też zasięg morza eemskiego, który różni autony wyznaczali na południu w okolicach Kwidzyna, Grudziądza, Fordonu lub nawet Gniewkowa.
17 Podział na fitofazy osadów jeziornych interglacjału eemskiego przedstawiono na str. 212—214.